Βρέθηκε στα χέρια μας σήμερα το λεύκωμα που εξέδωσε ο Δήμος Σερβίων και παρουσιάστηκε την περασμένη Κυριακή 25-9-2010. Το λεύκωμα αυτό μοιράστηκε ως δώρο σε όλους τους παρευρισκομένους στην εκδήλωση. Εμείς δυστυχώς δεν παραστήκαμε στην εκδήλωση αλλά καταφέραμε να το αποκτήσουμε.
Μπορούμε να αναφέρουμε οτι είναι μια πολύ καλή έδοση, δουλεμένο απο όλες τις πλευρές , με συνέχεια και πληρότητα στις περιγραφές και πολυ όμορφες φωτογραφίες, που ενθουσιάζει και προσηλώνει τον αναγνώση απο την πρώτη στιγμή. Αξίζει να το αποκτήσει κάθε δημότης και να το τοποθετήσει στην βιβλιοθήκη του ή να το προσφέρει ώς δώρο σε ανθρώπους που θα θελήσουν να γνωρίσουν και να επισκευτούν τον τόπο μας.
Εμείς δημοσιεύσουμε μια φωτογραφία απο το λεύκωμα και περιγραφικές διηγήσεις ανθρώποων που γνώρισαν κάτω απο δύσκολες εποχές τα Σέρβια στις αρχές του περασμένου αιώνα.
Για την απελευθέρωση της πόλης στις 10 Οκτωβρίου 1912, ο Σπύρος Μελάς στο βιβλίο του"Οι πόλεμοι 1912-1913 (σ.108), αναφέρει : "...Και τέλος μπήκαμε στα Σέρβια. Η πολιτεία είναι χτισμένη στα ριζοβούνια τ' απότομα και βραχώδη του Τιτάριου, τα σπιτάκια της τριγυρισμένα με πρασινάδες σα να κρέμονταν αμφιθεατρικά, και το λυγερό ανάστημα των μιναρέδων γραφότανε κάτασπρο στο γαλάζιο της μέρας. Σύγνεφα καπνού ανέβαιναν αργά εδώ κι εκει στον αιθέρα. Ήτανε απο τουρικά σπίτια που καιγόταν". "Σε λίγο φάνηκαν τα Σέρβια", σημειώνει και ο Φίλιππος Δραγούμης και συνεχίζει:"...Βυζαντινή πολιτεία με κάστρα ψηλά, στριμωγμένη κάτω απο απότομα και παράξενα βράχια και χωμάτινα βουνά και πέρα ο Αλιάκμωνας..."(Ημερολόγιο-Βαλκανικοί Πόλεμοι 1912-1913", σ 102)
Τις παραπάνω περιγραφές συμπληρώνει και ο Μιλτιάδης Λιδωρίκης, ο οποίος στο βιβλίο του "Πολεμικαί εντυπώσεις Ευζώνου"(σ.61&65) παραθέτει για τα Σέρβια: "Την είσοδο μας εις την πόλιν εχαιρέτισαν όλοι με ζητωκραυγάς και χειροκροτήματα...Η ελληνικότατη αυτή πόλις, η κείμενη δεξιόθεν του Αλιάκμονος και ΒΔ του Λειβαδίου, η έχουσα στρατηγικήν θέσιν ως εκ των παρ' αυτή κειμένων στενών της Πόρτας, ευημερεί, διότι είναι πλούσια εις φύσιν και παραγωγήν. Τα παλιά φρούρια που δεσπόζουν αυτής, τα μοναστήρια, τα προφυλάξαντα εις εποχάς δουλείας...φυγάδας και τρομοκρατημένος, προσδίδουν μίαν όψιν επιβλητικήν μέσα στην έκταση ψιλιλάδων σπιτιών διαφόρου μορφής. Διακρίνονται και κτρινόλευκα μεγάλα δημόσια κτίρια και οι υψηλοί άσπροι μινερέδες".
Μπορούμε να αναφέρουμε οτι είναι μια πολύ καλή έδοση, δουλεμένο απο όλες τις πλευρές , με συνέχεια και πληρότητα στις περιγραφές και πολυ όμορφες φωτογραφίες, που ενθουσιάζει και προσηλώνει τον αναγνώση απο την πρώτη στιγμή. Αξίζει να το αποκτήσει κάθε δημότης και να το τοποθετήσει στην βιβλιοθήκη του ή να το προσφέρει ώς δώρο σε ανθρώπους που θα θελήσουν να γνωρίσουν και να επισκευτούν τον τόπο μας.
Εμείς δημοσιεύσουμε μια φωτογραφία απο το λεύκωμα και περιγραφικές διηγήσεις ανθρώποων που γνώρισαν κάτω απο δύσκολες εποχές τα Σέρβια στις αρχές του περασμένου αιώνα.
Για την απελευθέρωση της πόλης στις 10 Οκτωβρίου 1912, ο Σπύρος Μελάς στο βιβλίο του"Οι πόλεμοι 1912-1913 (σ.108), αναφέρει : "...Και τέλος μπήκαμε στα Σέρβια. Η πολιτεία είναι χτισμένη στα ριζοβούνια τ' απότομα και βραχώδη του Τιτάριου, τα σπιτάκια της τριγυρισμένα με πρασινάδες σα να κρέμονταν αμφιθεατρικά, και το λυγερό ανάστημα των μιναρέδων γραφότανε κάτασπρο στο γαλάζιο της μέρας. Σύγνεφα καπνού ανέβαιναν αργά εδώ κι εκει στον αιθέρα. Ήτανε απο τουρικά σπίτια που καιγόταν". "Σε λίγο φάνηκαν τα Σέρβια", σημειώνει και ο Φίλιππος Δραγούμης και συνεχίζει:"...Βυζαντινή πολιτεία με κάστρα ψηλά, στριμωγμένη κάτω απο απότομα και παράξενα βράχια και χωμάτινα βουνά και πέρα ο Αλιάκμωνας..."(Ημερολόγιο-Βαλκανικοί Πόλεμοι 1912-1913", σ 102)
Τις παραπάνω περιγραφές συμπληρώνει και ο Μιλτιάδης Λιδωρίκης, ο οποίος στο βιβλίο του "Πολεμικαί εντυπώσεις Ευζώνου"(σ.61&65) παραθέτει για τα Σέρβια: "Την είσοδο μας εις την πόλιν εχαιρέτισαν όλοι με ζητωκραυγάς και χειροκροτήματα...Η ελληνικότατη αυτή πόλις, η κείμενη δεξιόθεν του Αλιάκμονος και ΒΔ του Λειβαδίου, η έχουσα στρατηγικήν θέσιν ως εκ των παρ' αυτή κειμένων στενών της Πόρτας, ευημερεί, διότι είναι πλούσια εις φύσιν και παραγωγήν. Τα παλιά φρούρια που δεσπόζουν αυτής, τα μοναστήρια, τα προφυλάξαντα εις εποχάς δουλείας...φυγάδας και τρομοκρατημένος, προσδίδουν μίαν όψιν επιβλητικήν μέσα στην έκταση ψιλιλάδων σπιτιών διαφόρου μορφής. Διακρίνονται και κτρινόλευκα μεγάλα δημόσια κτίρια και οι υψηλοί άσπροι μινερέδες".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου