Τα τέκνα και οι Δούλοι
Το της Υιοθεσίας χάρισμα!
To 189…, μου ανιστόρησε, βρισκόμουνα με την μητέρα μου στην Πόλη. Δεν ήτανε πολύς καιρός , που είχα χειροτονηθεί παπάς. Σ’ αυτό συνετέλεσε κι η αγιασμένη ψυχή της Μητέρας , με τις επίμονες προτροπές της.
Μια ημέρα έρχεται στο σπίτι μας ένας Τούρκος Χωροφύλακας.
-Εφέντη παπά, μου λέγει, σε θέλει ο μεγάλος Καδής.
Προς στιγμήν ταράχθηκα. Τι να με ήθελε τάχα, ο μεγάλος Καδής, δηλαδή ο Αρχιδικαστής; Μήπως άραγε, μεγειρεύανε τίποτα οι Τούρκοι εις βάρος των δυστυχισμένων Ρωμηών; Έκανα τον σταυρό μου, επήρα την ευχή της Μάννας και ξεκίνησα για τον Καδή, προετοιμασμένος για όλα.
Μόλις έφθασα στο Γραφείο , ο Καδής με υποδέχθηκε με φιλοφροσύνη. Έδιωξε όλους απ’ το γραφείο, έκλεισε τις πόρτες καλά κι άρχισε να μου λέγει:
-Εφέντη παπά, παίρνω μισθό 6 λίρες τον μήνα. Κρατώ 2 για την οικογένεια μου. Διαθέτω τις 4 για ελεημοσύνη· παντρεύω ορφανά, προστατεύω χήρες, δίνω σε αρρώστους. Νηστεύω και προσεύχομαι με πίστη στον Θεό. Όταν ευρίσκομαι στο κριτήριο, δικάζω η αθωώνω, αφού βεβαιωθώ για το δίκαιο, χωρίς να δέχομαι καμμιά σύσταση ή απειλή από κανένα,, ούτε απ’ τον Βεζύρη…
Χαμηλώνοντας την φωνή του και γεμάτος λαχτάρα, με ερώτησε ο Καδής:
-Εφέντη παπά, δεν θα πάω στον Παράδεισο, που λέτε σείς οι Χριστιανοί;
Ο π. Ιερώνυμος διέγνωσε την μυστική νοσταλγία , που φούντωνε στην καρδιά του αλλοθρήσκου. Η αύρα του Αγίου Πνεύματος δρόσιζε απαλά τον Τούρκο Αρχιδικαστή· κι ο π. Ιερώνυμος, όργανο της Θείας Προνοίας, έπρεπε να δώσει την μαρτυρία της Ορθοδοξίας και να ελκύσει προς την Αλήθεια τον Νοσταλγό του Παραδείσου.
-Δεν με λέγεις , εφέντη Καδή, έχεις παιδιά;
-Έχω, απάντησε ο Αρχιδικαστής.
-Έχεις δούλους, υπηρέτες; Ξαναρώτησε ο π. Ιερώνυμος.
-Έχω και δούλους.
-Τους αγαπάς τους δούλους σου;
-Τους αγαπώ, γιατί είναι πειθαρχικοί και κάνουν το θέλημά μου.
-Έχεις σκοπό να τους καταστήσεις κληρονόμους στα υποστατικά σου, σαν αποθάνεις;
-Όχι!
-Γιατί;
-Το δικαίωμα κληρονομιάς της πατρικής περιουσίας ανήκει αποκλειστικά στα νόμιμα τέκνα.
Ο π. Ιερώνυμος , σώπασε για λίγο. Και μετά , είπε αποφασιστικά:
-Με όσα κάνεις , εφέντη Καδή, είσαι καλό δούλος του Θεού. Αν θέλεις να κληρονομήσεις τον πατρικό Οίκον, τον παράδεισον , πρέπει να γίνεις τέκνο Του. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να ασπασθείς την Ορθόδοξο πίστη και να βαπτιστής.
Κι ο Αρχιδικαστής δέχθηκε την σύσταση. Παραιτήθηκε, έφυγε απ’ την πόλη και ασπάσθηκε την Ορθοδοξία και βαφτίσθηκε
Διονυσίου Μπαστάτου
Ο Γέρων Ιερώνυμος της Αιγίνης
Το της Υιοθεσίας χάρισμα!
To 189…, μου ανιστόρησε, βρισκόμουνα με την μητέρα μου στην Πόλη. Δεν ήτανε πολύς καιρός , που είχα χειροτονηθεί παπάς. Σ’ αυτό συνετέλεσε κι η αγιασμένη ψυχή της Μητέρας , με τις επίμονες προτροπές της.
Μια ημέρα έρχεται στο σπίτι μας ένας Τούρκος Χωροφύλακας.
-Εφέντη παπά, μου λέγει, σε θέλει ο μεγάλος Καδής.
Προς στιγμήν ταράχθηκα. Τι να με ήθελε τάχα, ο μεγάλος Καδής, δηλαδή ο Αρχιδικαστής; Μήπως άραγε, μεγειρεύανε τίποτα οι Τούρκοι εις βάρος των δυστυχισμένων Ρωμηών; Έκανα τον σταυρό μου, επήρα την ευχή της Μάννας και ξεκίνησα για τον Καδή, προετοιμασμένος για όλα.
Μόλις έφθασα στο Γραφείο , ο Καδής με υποδέχθηκε με φιλοφροσύνη. Έδιωξε όλους απ’ το γραφείο, έκλεισε τις πόρτες καλά κι άρχισε να μου λέγει:
-Εφέντη παπά, παίρνω μισθό 6 λίρες τον μήνα. Κρατώ 2 για την οικογένεια μου. Διαθέτω τις 4 για ελεημοσύνη· παντρεύω ορφανά, προστατεύω χήρες, δίνω σε αρρώστους. Νηστεύω και προσεύχομαι με πίστη στον Θεό. Όταν ευρίσκομαι στο κριτήριο, δικάζω η αθωώνω, αφού βεβαιωθώ για το δίκαιο, χωρίς να δέχομαι καμμιά σύσταση ή απειλή από κανένα,, ούτε απ’ τον Βεζύρη…
Χαμηλώνοντας την φωνή του και γεμάτος λαχτάρα, με ερώτησε ο Καδής:
-Εφέντη παπά, δεν θα πάω στον Παράδεισο, που λέτε σείς οι Χριστιανοί;
Ο π. Ιερώνυμος διέγνωσε την μυστική νοσταλγία , που φούντωνε στην καρδιά του αλλοθρήσκου. Η αύρα του Αγίου Πνεύματος δρόσιζε απαλά τον Τούρκο Αρχιδικαστή· κι ο π. Ιερώνυμος, όργανο της Θείας Προνοίας, έπρεπε να δώσει την μαρτυρία της Ορθοδοξίας και να ελκύσει προς την Αλήθεια τον Νοσταλγό του Παραδείσου.
-Δεν με λέγεις , εφέντη Καδή, έχεις παιδιά;
-Έχω, απάντησε ο Αρχιδικαστής.
-Έχεις δούλους, υπηρέτες; Ξαναρώτησε ο π. Ιερώνυμος.
-Έχω και δούλους.
-Τους αγαπάς τους δούλους σου;
-Τους αγαπώ, γιατί είναι πειθαρχικοί και κάνουν το θέλημά μου.
-Έχεις σκοπό να τους καταστήσεις κληρονόμους στα υποστατικά σου, σαν αποθάνεις;
-Όχι!
-Γιατί;
-Το δικαίωμα κληρονομιάς της πατρικής περιουσίας ανήκει αποκλειστικά στα νόμιμα τέκνα.
Ο π. Ιερώνυμος , σώπασε για λίγο. Και μετά , είπε αποφασιστικά:
-Με όσα κάνεις , εφέντη Καδή, είσαι καλό δούλος του Θεού. Αν θέλεις να κληρονομήσεις τον πατρικό Οίκον, τον παράδεισον , πρέπει να γίνεις τέκνο Του. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να ασπασθείς την Ορθόδοξο πίστη και να βαπτιστής.
Κι ο Αρχιδικαστής δέχθηκε την σύσταση. Παραιτήθηκε, έφυγε απ’ την πόλη και ασπάσθηκε την Ορθοδοξία και βαφτίσθηκε
Διονυσίου Μπαστάτου
Ο Γέρων Ιερώνυμος της Αιγίνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου