Τα ρέματα που διαρρέουν τα φαράγγια δεξια και αριστερά του Κάστρου των Σερβίων

 Σύμφωνα με τον παρακάτω χάρτη του 1934 που αναδημοσιεύτηκε το 1945 το ρέμα του νερού που διαρρέει το φαράγγι του αγίου Γεωργίου του Κρεμαστού ανατολικά του λόφου του Κάστρου είναι το ρέμα του Αγίου Μηνά. 

Αντίστοιχα το ρέμα που διαρρέει το φάραγγα δυτικά του λόφου  του Κάστρου, την Χούνη, είναι η ένωση δύο ρεμάτων του Καθάριου και του ρέμα Πλατανούλια. 

Το ρέμμα του Καθάριου στο μεγαλύτερο μέρος του έχει θαφτεί από το ορυχείο της Λάρκο. Αυτό που μένει είναι πόσιμο τρεχούμενο που αναβλύζει από πηγές κοντά στον παλιό οικισμό Λάβας και συναντάει το ρέμα Πλατανούλια λίγο πριν την Χούνη στη Δέση.

Το ρέμα του αγίου Μηνά ξεκινάει από τη θέση Πλάκες δυτικά του χωρίου Καστανιάς και φτάνει μέχρι τα Σέρβια όπου και συναντάει το ρέμα της Χούνης στο θέση Αγιος Νικολάος στα κοιμητήρια και από εκεί περνώντας κοντά από τη θέση Βρύσες, από τη θέση Χρυσό και μέσα από το χωρίο Κρανίδια καταλήγει στην λίμνη Πολυφύτου. Προφανώς το ρέμα θα πήρε το όνομά του από εκκλησάκι του Αγίου Μηνά. 

Η μεσαιωνική ονομασία Χούνη θα προέρχεται από τη λέξη χοάνη , δηλαδή την τελική κατάληξη όλων των νερών απορροής των ρεμάτων πίσω από το Κάστρο. 

 

 

 

 

Νοτιοδυτική είσοδος του Κάστρου των Σερβίων -τα λουτρά της Πόλης- και η κατάληψη της πολης από τους Βούλγαρους το 986μΧ

Η είσοδος του κάστρου από τη νοτιοδυτική πλευρά.

  Κάτω φωτογραφίες δείχνουν υπολείμματα δαπέδου και κατακόρυφης τοιχοποιίας κατασκευής ορθογώνιας κάτοψης   που ίσως βρίσκονταν στο ισόγειο εντός μακρόστενου πύργου  ή έξω από τον πύργο, τοποθετημένο δεξιά της πύλης  εισόδου. Οι κατακόρυφοι τοίχοι έχουν κεραμικά σχήματα όμοια με αυτά των αγίων Θεοδώρων, όπως και σοβά ο οποίος φαίνεται  να ήταν ζωγραφισμένος. Ίσως πρόκειται για στρατώνας ή πανδοχείο ή τελωνείο. Εκκλησία λόγω προσανατολισμού δεν θα μπορούσε να ήταν. 

Εκεί εκεί κοντά, στο σημείο που ξεκινάει το φαράγγι   βρίσκονταν  τα λουτρά, αν δεν ήταν αυτές οι κατασκευές της φωτογραφία τα λουτρά.

 Τα λουτρά ήταν τοποθετημένα  (κάτωθεν του κάστρου εις τον κρημνόν) ,   εκεί όπου ο Βυζαντινός  στρατηγός  Μαγειρίνος,  μαζί με δύο ταξιάρχους, αιχμαλωτίστηκε με ενέδρα  από τον αρχηγό των Βουλγάρων Δημήτριο Πολεμάρχιο ,  ο οποίος "ελθών νυκτός και έστη άντικρυς του κάστρου μετά του λαού αυτού (ο δε τόπος εστίν υλώδης ( βλάστηση ) έχων θάμνους) προστάζοντάς τους να βαστάζουν θάμνους μεγάλους, να τους κρατούν μπροστά τους για να σκιάζουν και να κρύβουν τα άλογα και τους αναβάτες, για να μην φαίνονται σαν άνθρωποι, αλλά βλάστηση. Είχε   δύο κατασκόπους πλησίον του κάστρου στην άκρη του γκρεμού και όταν  κατελθών τον στρατηγόν μαζί με τους ταξίαρχους να λουστούν,  έκανε σινιάλο όπως τους είπε και  οι Βούλγαροι σπιρούνισαν τα άλογά τους, κύκλωσαν τα λουτρά αιχμαλωτίζοντάς τους. ". Η περιγραφή είναι από το Στρατηγικό του Κεκαυμένου

 Έτσι  παραδόθηκε το κάστρο χωρίς μάχη, παρόλο που το φύλαγαν περίπου 2000 στρατιώτες καθώς ο κάθε  ταξίαρχος θεωρητικά ήταν αρχηγός 1000 περίπου στρατιωτών 

 Δεξιότερα του χώρου φαίνεται μια τοξωτή κατασκευή η οποία μπορεί να ήταν κρήνη για τους ταξιδιώτες. 

Να επισημάνουμε ότι σε περιόδους πολιορκίας οι εξωτερικοί εχθροί θα σταματούσαν την παροχή νερού στην κατροπολιτεία προκειμένου λόγω έλλειψης νερού να παραδοθούν. Καθόλου περίεργο λοιπόν ο στρατηγός βράδυ να θέλησε να λουστεί κρυφά ίσως και λόγο ζέστας του καλοκαιριού σε εξωτερικά του κάστρου λουτρά με νερό από το  ρέμα του Καθάριου το οποίο όπως φανερώνει το όνομά του ήταν καθαρό νερό προς πόση όπως είναι και σήμερα. 

 

Μια μαυριτανική και μια χριστιανική πόλη στη μεσαιωνική Ισπανία

  Η παραπάνω εικόνα παρουσιάζει δύο μεσαιωνικές πόλεις της Ισπανίας. Μία είναι μαυριτανική-μουσουλμανική αριστερά  και η δεύτερη δεξιά  χριστιανική. 

 

Η Μαυριτανοί κατέλαβαν την Ισπανική χερσόνησο εισερχόμενοι από το νότο προς τον βορά τον 8ο αιώνα έως  και τα 2/3 της έκτασής της . Η απελευθέρωση -ανακατάκτηση από την καθολικής Ισπανία  ήταν μια πολύχρονη διαδικασία με πολέμους  που κράτησε 5 αιώνες τελειώνοντας οριστικά το 1492. 

Παρατηρούμε στην φωτογραφία  τις δύο πόλεις και βλέπουμε ότι και οι δύο έχουν ομοιότητες με την βυζαντινή καστροπολιτεία των Σερβίων.

Η μεν χριστιανική στα δεξιά  ως προς τα τείχη με δύο επάλληλες σειρές , πλατεία στην μέσα πόλη και καθεδρικό ναό στην άκρη. Τα κτήρια έχουν μεγάλες διαστάσεις. Η δε μαυριτανική αριστερά παρουσιάζεται  με μικρή ακρόπολη στην άκρη της πόλης, λουτρά που σημαίνει ύδρευση αποχέτευση και αγορά(παζάρι) στους δρόμους. Οι οικίες και τα κτήρια είναι ακανόνιστα τοποθετημένα δημιουργώντας λαβύρινθο από στενά δρομάκια. 

Πηγή: https://www.reddit.com/r/papertowns/comments/7ynrtq/a_moorish_and_a_christian_town_in_medieval_spain/?utm_source=share&utm_medium=ios_app&utm_name=iossmf

Νότια