Το χρόνικό της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης

Σήμερα (29 Μαΐου), πριν από 570 χρόνια, Οθωμανοί Γενίτσαροι ξεχύθηκαν πάνω από τα Θεοδοσιανά Τείχη. Οι Γενοβέζοι τράπηκαν σε φυγή όταν ο αρχηγός τους, Τζιοβάνι Τζουστινιάνι, τραυματίστηκε. Ο Αυτοκράτορας ρίχτηκε στον απελπιστικό αγώνα και πέθανε μαζί με τους άντρες του. Μετά από περισσότερα από 2.000 χρόνια, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δεν υπήρχε πια.

Η τελική πολιορκία της Κωνσταντινούπολης είναι το τελευταίο κεφάλαιο στο κύκνειο άσμα της Ύστερης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και μια δραματική ιστορία προδοσίας, καθήκοντος, αποφασιστικότητας, τιμής και φρίκης.

 

Το 1449 πέθανε ο αυτοκράτορας Ιωάννης Η' και ο αδελφός του Κωνσταντίνος ΙΑ' ανέλαβε τον θρόνο. Στέφθηκε σε μια μικρή τελετή στον Μυστρά, ο Κωνσταντίνος δεν στέφθηκε ποτέ από τον Πατριάρχη στην Κωνσταντινούπολη χάρη στην υποστήριξή του για μια Ένωση με τον Παπισμό, ένα αντιλαϊκό κίνημα στο Βυζάντιο.

Ο Κωνσταντίνος θεώρησε ότι η Παπική Ένωση ήταν απαραίτητη για την εξασφάλιση στρατιωτικής βοήθειας από τη Δύση. Η Αυτοκρατορία βρισκόταν σε δεινή θέση. Με μόνο την Πελοπόννησο και λίγη γη λίγο έξω από την Πόλη, η απειλή της αυξανόμενης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν μεγάλη πάνω από τους

Το ρήγμα των Σερβίων

Υπάρχουν ιστορικές αποδείξεις για την ύπαρξη πιθανού σεισμού στην
μικρή πόλη των Σερβίων. Ο Τσαρμανίδης (1995) υποστηρίζει ότι η πρόταση «η γη
σείστηκε και τα θεμέλια ταρακουνήθηκαν» που βρέθηκε σε ένα αρχαίο χειρόγραφο
υποδηλώνει έναν ισχυρό σεισμό που έγινε πιθανόν στα Σέρβια, τα μεσάνυχτα της
Δευτέρας, τη 16 η Σεπτεμβρίου (την 27η με το νέο ημερολόγιο) του 1695 μ.Χ