Η απελευθέρωση των Σερβίων στο βιβλίο TO KOKKINO ΠOTAMI

TO KOKKINO ΠOTAMI

Για τα Σέρβια γίνεται αναφορά στο έργο Κόκκινο Ποτάμι. Ο πρωταγωνιστή του έργου ο Μίλτος ο οποίος πολέμησε στον πρώτο βαλκανικό πόλεμο στέλνει γράμμα στην αρραβωνιαστικιά του Ιφιγένεια και της αφηγείται πως έζησε την απελευθέρωση των Σερβίων το 1912. Το βιβλίο που έγινε τηλεοπτική σειρά βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Παραθέτουμε το απόσπασμα που αφορά την πόλη των Σερβίων.

Αγαπημένη μου Ιφιγένεια:

...
Τελικά , με μεταφέραμε το Λευτέρη στο νοσοκομείο της
Λάρισας , γιατί χρειαζόταν πολύ αίμα . Δεν ξέρω αν συ-
νήλθε ή όχι . Τον αφήσαμε και φύγαμε.

Όταν καταλάβαμε την πόλη των Σερβίων, αντικρίσαμε
ένα αποκρουστικό θέαμα . Οι Τούρκοι πριν εγκαταλεί-
ψουν την πόλη , ατίμασαν όσες Ελληνίδες δεν πρόλαβαν
να φύγουν στα γύρω βουνά . Ύστερα έβγαλαν απ' τα
σπίτια τους, άνδρες, γυναίκες, παιδιά και τους έσφα-
ξαν στους δρόμους. Βρέθηκαν 100 νεκροί, ανάμεσά
τους: 5 ιερείς , γυναίκες με κομμένα στήθια κι ανοιχτές
κοιλιές, κοριτσάκια οχτώ έως δέκα ετών, βάρβαρα βια-
σθέντα, πριν σφαγούν. Σήμερα το πρωί, όλοι οι νεκροί,
θάφτηκαν σε ομαδικό τάφο, παρουσία του διαδόχου,
Όλων μας οι καρδιές ράγισαν, όταν είδαμε ένα κορι-
τσάκι έξι χρόνων κι ένα αγοράκι οχτώ, πιασμένα χέρι-χέ-
ρι, να κλαίνε απαρηγόρητα. Φορούσαν κουρελιασμένα
ρούχα, ήταν πεινασμένα και οι μύξες τους έτρεχαν απ'
τ' αναφιλητά πάνω στα χείλη τους.
Τα πλησίασε ο διάδοχος, τα χάιδεψε και τα ρώτησε
γιατί κλαίνε.
- Χάσαμε τους γονείς μας, απάντησε τ' αγοράκι με
λυγμούς.
-Είναι οι γονείς σας ανάμεσα σ' αυτούς που θάψα-
με; ρώτησε ο διάδοχος.
-Οι δικοί μου ναι , της Ανηφέ όχι, απάντησε ο μικρός,

Δάκρυσε ο διάδοχος. Δεν πρόλαβε να κάνει άλλη ερώ -
τηση. Ένας κάτοικος των Σερβίων, που είχε επιζήσει ,
πήρε το λόγο και είπε:
- Υψηλότατε, τ' αγόρι είναι Ελληνόπουλο, τους γονείς
του τους έσφαξαν οι Τούρκοι. Το κοριτσάκι είναι Τουρ-
κάκι , οι γονείς της σκοτώθηκαν, όταν ένα βλήμα πυρο-
βόλου έπεσε πάνω στο σπίτι τους . Οι οικογένειές τους
πριν απ' τον πόλεμο είχαν φιλικές σχέσεις.
Όλοι δακρύσαμε. Ο διάδοχος διέταξε τον υπασπιστή
του να φροντίσει να μεταφερθούν τα παιδιά στ' ορφα-
νοτροφείο της Λάρισας.
Φρικτός είναι ο πόλεμος, Ιφιγένεια!
Όμως εδώ, στα Σέρβια, άρχισε κιόλας το αιώνιο μι-
κρόβιο της διχόνοιας, η αιώνια κατάρα της φυλής μας.
Ο γερμανόφιλος αξιωματικός του Γενικού Επιτελεί -
ου, ο αντισυνταγματάρχης Δούσμανης, κατηχήθηχε ότι
νίκη των ελληνικών όπλων, οφείλεται στα σχέδια που
εκπόνησε αυτός και οι άλλοι αξιωματικοί, που είχαν
φοιτήσει σε γερμανικές στρατιωτικές σχολές. Αυτό
προκάλεσε την αντίδραση, του γάλλου στρατηγού Εντού
αρχηγού της Γαλλικής Αποστολής.
Έτσι, άρχισαν οι πρώτες αντιζηλίες και διαβολές με-
ταξύ γερμανόφιλων και γαλλόφιλων αξιωματικών μας.
Ο Θεός να βάλει το χέρι του!
Τα γράμματά μου τα στέλνω με φάκελο, σφραγισμένο
με βουλοκέρι, μέσω της γαλλικής πρεσβείας. Ελπίζω
να μη λογοκρίνονται. Αν διαπιστώσεις κάποια παραβί-
αση του φακέλου, θέλω να μου το γράψεις.
Φύλαξε τα γράματα μου. Κάποτε θα γραψω 

την ιστορία του πολέμου

Σ’αγαπώ. Η σκέψη σου μου δίνει δύναμη .

 Το φυλαχτό σου με προστατεύει.

Σέρβια. 11 Οκτωβρίου 1912

Ωρα 20.00

Ο αρραρβωνιαστικός σου , Μίλτος