Η Παρουσίαση του βιβλίου των Κώστα Καμπουρίδη, Δρ. Ιστορίας Α.Π.Θ., και Γιώργου Σαλακίδη, καθηγητή Τουρκικής Γλώσσας και Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Θράκης, «Η Επαρχία Σερβίων τον 16ον αιώνα Μέσα από οθωμανικές πηγές».

Ένα από τα χαρακτηριστικά της παρουσίασης του βιβλίου από τον ο κ Νίκος Μπουκουβάλας είναι όπως ανέφερε ότι πριν από 500 περίπου χρόνια στα Σέρβια καλλιεργούσαν το φυτό κρόκο κυρίως για χρήση στη βαφή του μεταξιού ενώ στο χωριό Κρόκος (Γκόμπλιτσα)τότε δεν καλλιεργούνταν καθόλου. Πριν χρόνια, κάτοικος γειτονικού χωρίου των Σερβίων, ανέφερε ότι καλλιέργησε κρόκο και η παραγωγή του ήταν πολύ μεγάλη. Τότε όμως η τιμή του δεν ήταν τόσο αυξημένη όσο σήμερα.

Τα Σέρβια κατά την περίοδο 1882-1912 του Γιάννη Αδάμου

Από τα αρχεία του Ελληνικού προξενείου Σερβίων , με έδρα την Ελασσόνα), όλοκληρο το βιβλίο  σε μορφή PDF

  Σέρβια 1882-1912 Γιάννης Αδάμου by Ιστολόγιο Σερβιώτικος

Ο μαρμαρωμένος βασιλιάς - Χάρις Αλεξίου

Βεβαιώσεις αποδοχών επιδομάτων πολύτεκνων- τριτέκνων για την Φορολογική Δήλωση 2013

Στη σελίδα http://www.oga.gr/vevaiosi_oikog/vevaiosi_oikog_login.php μπορείτε να δείτε και να εκτυπώσετε την βεβαίωση αποδοχών επιδομάτων πολυτέκνων- τριτέκνων που δίνονται από τον ΟΓΑ.

Συμπληρώνετε το ΑΜΚΑ και το ΑΦΜ της πολύτεκνης  μητέρας στο όνομα της οποίας λαμβάνεται το επίδομα και αντιγράφετε τους αριθμούς του κωδικού  ασφαλείας.
 Με την επιλογή είσοδος εμφανίζεται στην οθόνη η βεβαίωση την οποία μπορείτε να εκτυπώσετε ή να αποθηκεύσετε στον υπολογιστή σας. 

Ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου-Βίντεο της εκδήλωσης

Σπαθιά κατασκευασμένα στα Σέρβια

Συντοπίτης μας, έχει  το κουράγιο και το  ταλέντο να κατασκευάζει σπαθιά διαφόρων τύπων και μαχαίρια συνοδευόμενα με πολύ όμορφες σκαλισμένες θήκες. Σήμερα παρουσιάζουμε με φωτογραφίες  μερικά από τα σπαθιά του  τα οποία μπορείτε και εσείς να θαυμάσετε 

Τα παρακάτω  σπαθιά είναι Ιαπωνικού τύπου. Στη μία από τις δύο θήκες είναι σκαλισμένη η  προσευχή του  Πάτερ Ημών στα Ιαπωνικά 

Μικρά σπαθιά, το πρώτο  δίκοπο, βυζαντινό, εμπνευσμένο από εικόνα του Αγίου Κωνσταντίνου στην οποία ο άγιος κρατάει παρόμοιο μαχαίρι

 Σπαθί μπαστούνι. Εξωτερικά μοιάζει με μπαστούνι οδοιπόρου, όμορφα σκαλισμένο ενώ  στο εσωτερικό του κρύβει μαχαίρι

Το ταλέντο δεν εξαντλείται μόνο στα σπαθιά αλλά και σε ξυλόγλυπτες εικόνες.

Τα Σέρβια στις αρχές της δεκαετίας του 60

Με αριστερό κλίκ  η φωτογραφία μεγαλώνει.
Διακρίνονται δεξιά στη  φωτογραφία το Δημαρχείο με την πλατεία και δύο πλατάνια  το ένα στη μέση της πλατείας, ο ναός του Αγίου Γεωργίου  πίσω από τα πλατάνια, το πρώτο δημοτικό σχολείο επάνω αριστερά, το γήπεδο επάνω της φωτογραφίας  και επάνω δεξιά το στρατόπεδο. Επίσης πολλά σπίτια στο κέντρο της πόλης υπάρχουν και σήμερα.
Πολυκατοικίες δεν υπάρχουν. Αυτές άρχισαν να κτίζονται  στη δεκαετία του 70 όταν άρχισε η οικιστική ανάπτυξη για τα Σέρβια, με επιστροφή των μεταναστών από το εσωτερικό και το εξωτερικό και η συγκέντρωση πληθυσμού  από τα πολλά  γύρω χωριά. Τότε , σωστό ή λάθος , δόθηκε η δυνατότητα να χτίζονται πολυκατοικίες όπως ακριβώς στις πόλεις για να καλυφθεί η ζήτηση και η δημιουργία υπηρεσιών και μεγάλων καταστημάτων.

ΑΦΙΞΗ ΤΙΜΙΟΥ ΞΥΛΟΥ ΣΤΑ ΣΕΡΒΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΕΛΒΕΝΤΟ

ΑΦΙΞΗ ΤΙΜΙΟΥ ΞΥΛΟΥ ΣΤΑ ΣΕΡΒΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΕΛΒΕΝΤΟ

του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα

Στα Σέρβια και στο Βελβεντό (23-5-2013) μεταφέρθηκε τεμάχιο από τον αυθεντικό και ιστορικό Σταυρό του Χριστού τοποθετημένο σε εικόνα (στο κέντρο Σταυρού) των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Προεξάρχων της ιερής μεταφοράς και των ιερών Ακολουθιών (Θείας Λειτουργίας στα Σέρβια και Εσπερινού στο Βελβεντό) ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος. 
Το τεμάχιο του Τιμίου Σταυρού μετέφερε από τα Ιεροσόλυμα στην Κοζάνη ο Πανοσιολογ. Αρχιμ. του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων Μόδεστος Δημητριάδης.

Μια τέτοια παρουσία στον τόπο μας, που έχει σχέση με το ιερότερο σύμβολο της χριστιανοσύνης σε Ανατολή και Δύση, είναι άκρως ιερή, συγκλονιστική και τιμητική για όλους και (πρέπει να) έχει προεκτάσεις ζωτικής σημασίας για την καθ’ όλη ζωή μας, να νοηματοδοτεί τον προσωπικό και συλλογικό τρόπο υπάρξεώς μας, στην καθετότητά του ως υπακοή στο Θεό και στην οριζόντια διάστασή του ως συγχωρητικότητα (από το συν και χωρώ) που εκφράζεται κοινωνικά ως ενοποιός αγάπη των προσώπων και των κοινωνιών τους. Συγχαίρουμε και ευχαριστούμε το Σεβασμιώτατο κ. Παύλο για την πρωτοβουλία του και για την παρουσία του παντού στην ιερή πορεία του Τίμιου Ξύλου.  

Στη Θεία Λειτουργία (Σέρβια – Ι. Ναό Αγίας Κυριακής) ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε και κήρυξε το θείο λόγο, μιλώντας για τη θεολογία του μυστηρίου του Σταυρού και της σταυρικής, λυτρωτικής για το γένος των ανθρώπων, Θυσίας του Κυρίου και μίλησε για το τρισύνθετο δέντρο από κυπαρίσσι, κέδρο και πεύκο, για την ιστορική προέλευση του ξύλου, που μ’ αυτό φτιάχτηκε ο Σταυρός του Χριστού, που από ξύλο κατάρας έγινε πηγή αέναης ευλογίας και ζωής. Στο Εσπερινό (Βελβεντό - Ι. Ναό Κοίμησης της Θεοτόκου) κατά την χοροστασία του ο Σεβ. κ. Παύλος μίλησε για τη μυστική, πραγματική δύναμη του Σταυρού, που τον ακολουθούν στη δισχιλιετή ιστορική πορεία της Εκκλησίας αναρίθμητοι άνθρωποι, σταυρώνοντας τον εγωισμό τους, την αιτία του θανάτου μας. Όσοι κάνουν, είπε ο Σεβασμιώτατος, το Σταυρό τους με τα τρία δάχτυλα, ομολογούν πίστη στην Αγία Τριάδα και στο Σταυρό του Χριστού. Ο Σταυρός, συνέχισε, μιλάει από μόνος του και δε χρειάζεται να πούμε εμείς τίποτα γι’ αυτόν. Ο Χριστός, είπε, που γεννήθηκε στη Βηθλεέμ ήξερε πως θα σταυρωθεί και εξήγησε τη φράση ‘’Χριστός γαρ επείγεται του παθείν αγαθότητι’’ (Κάθισμα Μ. Δευτέρας) και, είπε, ότι σταυρώθηκε και πέθανε επάνω στο Σταυρό, ‘’ίνα διά του θανάτου καταργήση τον το κράτος έχοντα του θανάτου, τουτέστιν τον διάβολον’’ (Εβρ. 2, 14). Είπε, ότι ο Χριστός όταν κατέβηκε στον Άδη τα έκανε όλα ‘’γυαλιά καρφιά’’ για να μας δώσει, όπως είπε, την πνευματική ελευθερία και έκανε αναφορά στην εικόνα της Ανάστασης.

Στις ιερές αυτές εκδηλώσεις όπου συνέρευσε άπαν το πλήθος του λαού, προσήλθαν και τιμήθηκαν με την παρουσία τους και οι αρχές του Τόπου μας, που εκπροσωπήθηκαν από τον Αντιπεριφερειάρχη Π.Ε. Κοζάνης κ. Γιάννη Σόκουτη και από το Δήμαρχο Σερβίων-Βελβεντού κ. Βασίλη Κωνσταντόπουλο.

Με την πεποίθηση πως ο Σταυρός είναι ο φύλακας όλης της οικουμένης ‘’Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης’’(Εξαποστειλάριον, 14^ης Σεπτεμ.) και με τη βεβαιότητα πως ο κόσμος και οι λαοί αναζητούν εναγώνια λύση στα πολυποίκιλα και φριχτά, κοινωνικά και συστημικά, αδιέξοδα, ας εργαστούμε, ο καθένας ‘’εφ’ ω ετάχθη’’, για την παγκόσμια προσφυγή στο νόημακαι το απελευθερωτικό περιεχόμενο του Σταυρού του Χριστού.  

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας, παπαδάσκαλος (23-5-2013)

Μετάβαση του Τιμίου Ξύλου σε Σέρβια και Βελβεντό την Πέμπτη 23 Μαΐου

Ανακοινώνεται ότι το τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου, που είναι είναι εγκιβωτισμένο στην ιερά Εικόνα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και μεταφέρθηκε από τα Ιεροσόλυμα προς αγιασμό στην πόλη της Κοζάνης, θα μεταβεί -κατόπιν παρακλήσεων πολλών πιστών- στα Σέρβια και στο Βελβεντό την Πέμπτη 23 Μαΐου.

Επομένως, το πρόγραμμα παραμονής του ιερού κειμηλίου στην Ιερά Μητρόπολή μας καθώς και των ιερών ακολουθιών τροποποιείται ως εξής:

• ΠΕΜΠΤΗ  23  ΜΑΪΟΥ

8.00 π.μ. (Ι. Ναό Αγίας Κυριακής Σερβίων): Θεία Λειτουργία ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου κ. Παύλου.

7.00 μ.μ. (Ι. Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Βελβενδού): Μέγας Εσπερινός.

Γενική Εκθεση του Προξενίου Σερβίων -Ελασσώνας

Δημοσιεύουμε μόνο  ότι αφορά  την πόλη των Σερβίων του Πρόξενου Χρ Κουγιουμτζέλη από το βιβλίο  του Γιάννη Αδάμου Εκδοσεις ΜΟΣ Τα Κάστρα 1995

Β.Ελλ. Προξενείον

Εν.Ελασσώνι

Αριθ.Πρωτ. 560                                                           εν Ελασσώνι τη 23 Σεπτεμβρίου 1900

Η πόλις Σέρβια κειμένη επί των βορείων υπωρειών των Καμβουνίων ορέων, περιέχει 700 οικίας, εξ ων 500 Οθωμανικάς και 200 Χριστιανικάς∙  κατοίκους  δε 4.500 Οθωμανούς και 1.000 περίπου  Χριστιανούς.  Ανέκαθεν αφανής καίτοι σπουδαίως το ιστορικόν αυτής έχουσα, μόλις επ’εσχατων μετά την παραχώρησιν της Θεσσαλίας εις την ελευθέραν Ελλάδα, εγένετο αξία λόγου ως πρωτεύουσα της νέας και ανεξαρτήτου Διοικήσεως Σερβίων , ήτις εκτείνεται  παρά τα Ελληνικά μεθόρια από της Πίνδου μέχρι Βιτωλίων και του Θερμαϊκού κόλπου. 

Η Διοίκησης αυτή παραλαβούσα εκ της γενικής  Διοικήσεως Θεσσαλονικάς  την Επαρχίαν Αικατερίνης , εκ της των Βιτωλίων τας Επαρχίας Κοζάνης, Καϊλαρίου  και Ανασελίτσης, εκ της των Ιωαννίνων την Επαρχίαν  Γρεβενών και εκ της Θεσσαλίας το αναπολειφθέν αυτής ράκος την Επαρχίαν Ελασσώνος, είναι εκ των μεγαλυτέρων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Διοικήσεων και ως τοιαύτη και ως εις τα Ελληνικά μεθόρια ευρισκομένη, έχει το προνόμιον του να μη εξαρτάται εκ γενικής τινός Διοικήσεως, αλλά κατ ευθείαν υπό της Υψηλής Πύλης.

Εκ τούτου όθεν , η πόλις αυτή εξελίχθη ως πρωτεύουσα Διοικήσεως, εγένετο λόγου αξία και διότι η Οθωμανική Κυβέρνησις μεγάλως ενδιαφερομένη(…)  δια την τακτοποίησιν  υπαρχούσας εν τω Διοικητηρίω Σερβίων υποθέσεις και έλαβον την υπόσχεσιν αυτού, ότι ενόσω ούτος διατελέση Διοικητής Σερβίων , τα Ελληνικά συμφέροντα θέλουσι προστατεύεσθαι παρ’αυτού ως ίδια του συμφέροντα και ως στηριζόμενα πάντοτε εις το δίκαιον∙  αλλά και από της εγκαταστάσεως μου ετάυθα, πριν ουδόλως γνωρίσω αυτόν προσωπικώς, τα Ελληνικά συμφέροτα επροστατεύοντο εν Σερβίοις, καθόσον αι διαστρεφόμεναι Ελληνικαί υποθέσεις υπό των ενταύθα Αρχών , εκείσε ελάμβανόν παρ ‘αυτού  αίσιον πέρας.

Εδέχθην τας επισκέψεις όλων των εκείσε κατοίκων Βέηδων Οθωμανών και πάντων των προκρίτων Χριστιανών , ας και ανταπέδωκα. Κατόπιν επεσκεψάμην το Ελληνικόν σχολείον, όπερ ομολογουμένως προ τριετίας οικοδομηθέν , δύναται να θεωρηθή ως εν των καλλιτέρων σχολείων των πόλεων της Μακεδονίας.(στο σημερινό Οικοτροφείο) Δυστυχώς όμως, αναλόγως του κτιρίου , η γινομένη εν αυτώ κατά το τρέχον έτος διδασκαλία , αν και κατά το τελευταίον σύστημα του Μωραΐτου, τυγχάνει όλως ατελής, καθόσον οι διδάσκοντες εισί δύο μαθηταί εκ των σχολείων Κοζάνης και έτερος ιεροψάλτης τις εκ Βιτωλίων∙ άπαντες κάτοχοι μικράς εκπαιδεύσεως και όλως αδαείς του εφαμοζομένου παρ’αυτών νέου συστήματος της διδασκαλίας. Η σχολή είναι διηρημένη εις 5 τάξεις εν είδει αστικής σχολής  εν αις διδάσκονται 96 μαθηταί και μαθήτριαι∙ εκ τούτων 9 μαθηταί και μια μαθήτρια ανήκουσιν εις την Εην τάξιν, 11 μαθηταί και μια μαθήτρια εις την Δην , 17 μαθηταί  και 7 μαθήτριαι εις την Γην τάξιν, 17 μαθηταί και 3 μαθήτριαι εις την Βαν και εις την τελευταίαν Αην 15 μαθηταί και 15 μαθήτριαι,(…) τη νέας ταύτης Διοικήσεως κατασκεύασε πλείστα όσα δημόσια κτίρια∙ ήτοι, λαμπρόν μέγαρον , χρησιμεύον ως Διοικητήριον , στρατώνα λιθόκτιστον  χωρητικότητος 2.000 περίπου  ανδρών και 500 ίππων , μεγάλην Οθωμανικήν σχολήν εκτός της πόλεως όπως χρησιμεύση ως οικοτροφείον(σημ.  το γνωστό Τουρκικο Σχολείο)∙ γυμνάσιον διά τους σπουδαστάς Οθωμανόπαιδας όλης της Διοικήσεως, φυλακάς, δημόσιον κήπον , μεγάλας και αξιόλογους οικίας προς κατοικίαν των υπαλλήλων και πλείστας αμαξιτάς οδούς, εν τη πόλει και τοις πέριξ.( όλα κταστραφηκαν το 1943) Δια τους αυτούς λόγους και η μεγάλη του Χριστού Εκκλησία, προήγαμε τον τέως Επισκοπικόν θρόνον Σερβίων και Κοζάνης εις Μητροπολιτικόν , ίνα επαρκώς και επιβλητικώτερον προστατεύηται παρά τοις επιτοπίοις Αρχαίς το Χριστιανικόν στοιχείον.  

Την 15^ην όθεν παρελθόντος μηνός Σεπτεμβρίου αφικόμενος εις την πόλιν ταύτην , ένθα την επιούσαν επεσκεψάμην κατά πρώτην φορά επισήμως την Αυτού εξοχότητα τον διοικητήν Ρεσάτ Πασσάν, παρ’ου έτυχον λίαν φιλόφρόνου υποδοχής και εκτάκτον περιποιήσεων καθ’όλον το διάστημα της εκείσε διαμονής μου∙ απόρροια της όλης Ευρωπαϊκής αυτού ανατροφής και εκπαιδεύσεώς του εν Παρισσίοις. Εκ των διαφόρων αυτού ομιλιών  και των ορθών  παρατηρήσεών του και σκέψεων περί του μεγάλου μέλλοντος της Ελλάδος και περί των αιτίων της ήδη καταστέσεως του Οθωμανικού Κράτους, διέγνωσα, ότι τυγχάνη είς εκ των μάλα ελευθεροφρονούντων Οθωμανών και αγαπώντων τους  Έλληνας. Της περιστάσεως δε ταύτης επωφελούμενος, διεκπεραίωσα πάσας τας εκκρεμείς από της συστάσεως του Προξενείου τούτου(…)

Προς βελτίωσιν δε της καταστάσεως ταύτης της σχολής ουδέν άλλο απαιτείται , ει μη  η αντικατάστασις των υπαρχόντων διδασκάλων δι’ αποφοίτων του Διδασκαλείου Θεσσαλονίκης, του διορισμού μιας Παρθεναγωγού και της εφοδιάσεως της σχολής δι’ ενός ολοκλήρου σώματος μεγάλων Γεωργραφικών πινάκων , δι’ ενός σώματος εικόνων της παλαιάς και νέας Διαθήκης και δι’ ενός σώματος πινάκων της ζωολογίας. Αλλ’ επειδή κατά το τρέχον έτος καθίσταται δύσκολος η κατάρτισις του Παρθενεγωγείου ως εκ της ελλείψεως κατάλλήλου προς τούτω οικοδομής, αναβληθήσεται διά το επιόν έτος, οπότε θεωρώ αναγκαίαν την  αποστολήν Παρθεναγωγού εμπείρου και εξιδικευμένης ικανότητος υπό της Επιτροπής προς ενίσχυσιν της Ελληνικής Εκκλησίας και Παιδείας, καθώς και την πληρωμήν αυτής, ως λίαν απόρου  της εκείσε μικράς Ελληνικής κοινότητος, και δι’ ους λόγους κατωτέρω εν εκτάσει εκτίθημι∙ ήδη την ταχείαν αποστολήν παρ’ Αυτής πάντων των ανωτέρω αναφερομέων Γεωργαφικών και λοιπών εν γένει Πινάκων.

Είτα εδέχθην επιτροπήν εκ των καλλιτέρων εκείσε Ελλήνων προυχόντων Βλάχοφώνων , καταγομέων εκ της κωμοπόλεως Βλαχολειβάδου και των πέριξ χωρίων του Ολύμπου, μετοικησάντων εις Σέρβια, άλλοι με εξ αυτών μετά  της Ελληνικήν επανάστασιν του 21, άλλοι δε προ τριακονταετίας περίπου(….)

Μόλις όμως ούτος απήλθε της οικίας μου , αφίκοντο πλείστοι των προκρίτων , Βλαχοφώνων κατοίκων λίαν κατηγανακτησμένοι κατά του ρηθέντος Αρχιερατικού επιτρόπου , γινώσκοντες την εμμονήν αυτού εις τας κομματικάς και εμπαθείς ιδέας του ως προς το ζήτημα της διαιρέσεως της κοινότητος και την αδιαφορίαν του αν αύτη εκρουμουνισθή  ή ου, ούς μετά μεγάλης δυσκολίας κατόρθωσα να καθησυχάσω, υποσχεθείς αυτοίς την διόρθωσιν των κακώς εχόντων ,οίτινες και ανεχώρησαν λίαν ευχαριστημένοι. Μετά ταύτα προσκάλεσα αύθις τον επίτροπον του Μητροπολίτου και ενέτειλα αυτώ όπως αποστείλη αμέσως πεζή εις Βελβενδόν καλέση εις Σέρβια τον εκεί διαμένοντα Μητροπολίτην , ίνα μεριμνήσωμεν μετ αυτού περί της εφικτής βλτιώσεως της τοιαύτης καταστάσεως της κοινότητας.Αφικομένου δε την επιούσαν του Αρχιερέως, εξέθηκα αυτώ την δεινήν θέσιν εις ην μέλλη να περιέλθη ούτος εάν εκρουμουνισθώσι τα τρία τέταρτα (3/4) της Ελληνικής εν Σερβίοις παροικίας, συνεπεία της κακής προς αυτούς συμπεριφοράς αυτού τε και του επιτρόπου του Παπαδημητρίου, όστις άνευς περιστροφών εδέησε να πεισθή αμέσως εις τας παρατηρήσεις μου και δεχθεή τας δικαίας προτάσεις της επιτροπής των Ελλήνων Βλαχοφώνων κατοίκων , συνισταμένης εκ των εξής:

 

Α) Να διορισθή εφορεία των σχολείων  τη εκλογή  όλης της κοινότητος, ως νέος επίτροπος της Εκκλησίας.

Β) Να υποχρεωθή η παλιά εφορεία των σχολείων  και ο επίτροπος της Εκκλησίας να δώσωσι λόγο της διαχειρίσεως των εισπραχθέντων παρ’ αυτών χρημάτων εκ των Εκκλησιαστικών κτημάτων.

Γ )Να αφεθώσιν ελεύθερα τα στασίδια εις τας συζύγους των Βαχολειβαδιωτών και

Δ)Ν’ αντικατασταθή ο επίτροπος αυτού δι’ άλλου οιουδήποτε ιερέως όπως εκλείψη το σκάνδαλον.Κατά συνέπειαν μοι υπεσχέθη ίνα συγκαλέση μετ ‘ ολίγας ημέρας επιστρέφων εκ της διακοπείσης περιοδεία του, γενικής συνέλευσιν των κατοίκων Σερβίων προς πραγματοποίησιν των ανωτέρω μετ’ εμού συμφωνηθέντων και ειρηνοποίησιν του ποιμνίου του∙ παρεκλήθην δε παρ’αυτού όπως ανακοινώσω ταύτα προς την επιτροπήν και καθησυχάσω ταύτην , διαβεβαιών αυτήν περί της εκτελέσεως των υποσχεθέτων μοι παρ’ αυτού , όπερ και έπραξα αμέσως μετά την εκ του οίκου μου αναχώρησιν του Μητροπολίτου.

Την εικοστήν ιδίου μηνός αναχωρήσας εκ Σερβίων μετά μεγάλης στρατιωτική συνοδείας ως εκ της μαστιζούσης εκείσε τον τόπον φοβεράς ληστείας, αφικόμην το εσπέρας εις Κοζάνην , ένθα η αυτού εξοχότης ο Διοικητής Σερβίων τηλεγραφικών διά των εκείσε Αρχών  είχε προετοιμάσει  ως κατάλυμα μου την οικία του διακεκριμένου Έλληνος Νικολάου Χαλκιά.

(....)

Σημ.Τα σπίτια των αποκαλουμένων κακώς "βλαχόφωνων" υπολογίζονται γύρω στις  50(βλ.Απογραφή του Ελλ. Προξενείου της Ελασσόνας (1905)) από τα 200 χριστιανικές οικίες άρα το ποσοστό δεν θα ήταν 3/4 αλλά 1/4. Η αντιδικία αφορά κυρίως τη λειτουργία του Αγίου Νικολάου ως ενοριακού ναού. Τη διάσπαση όμως αυτή δεν την έβλεπε θετικά ο τότε Αρχιερατικός Επίτροπος. 
Επίσης πρέπει να αναφέρουμε ότι η εποχή ήταν λίγο  πριν το ξεκίνημα του Μακεδονικού Αγώνα και οι ισορροπίες  μεταξύ του πληθυσμού ήταν εύθραυστες, καθώς οι προπαγάνδες από τα γύρω κράτη και τις"ξένες υπερ -δυνάμεις" ' ήταν τεράστιες, πράγμα που το επωφελούνταν και η Οθωμανική Διοίκηση προς ίδιο όφελος σύμφωνα με το  "διαίρει και βασίλευε".

Τα Σέρβια στο Δημοψήφισμα της 13ης Απριλίου του 1924 για κατάργηση της Μοναρχίας και την εγκαθίδρυση της Αβασίλευτης Δημοκρατίας

Ήταν 17.20 το απόγευμα, όταν ο πρόεδρος Κωνσταντίνος Ρακτιβάν κήρυξε την έναρξη της συνεδρί

Ο Βενιζέλος απαντά στο τηλεγράφημα του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ για την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος. 17 Απριλίου 1924

ασης, διαβάζοντας μεταξύ άλλων, ψηφίσματα με το αίτημα της ανακήρυξης της Δημοκρατίας. Κομοτηνή, Χίος, Αλεξανδρούπολη, Κοζάνη, Βόλος, Άρτα, Ρέθυμνο, Πύργος, Ξάνθη, Σέρβια κ.λπ. ζητούσαν έξωση της Δυναστείας και ανακήρυξη της Δημοκρατίας.

Ολόκληρο το αρθρο εδώ: http:// rethemnosnews.gr/2013/04/το-δημοψήφισμα-της-13ης-απριλίου-1924/

Ποιμαντορική εγκύκλιος επί τω Αγίω Πάσχα 2013

ΠΑΥΛΟΣ

ΕΛΕΩ   ΘΕΟΥ   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΤΗΣ    ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ    ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ 

ΣΕΡΒΙΩΝ   ΚΑΙ   ΚΟΖΑΝΗ

Προς τον ευσεβή κλήρον, τους εντιμωτάτους άρχοντας τους ενδοξωτάτους και γενναιοτάτους αξιωματικούς  των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας,τους δικαιοτάτους δικαστικούς λειτουργούς,τους ελλογιμοτάτους λειτουργούς πασών των βαθμίδων της εκπαιδεύσεως  και τον ευλαβή λαόν της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως.

 Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, Χριστός Ανέστη.

Πριν από δύο χιλιάδες χρόνια περίπου ηκούσθη εις την αυλήν του ηγεμόνος Πιλάτου, από τα χείλη του Εβραϊκού λαού, του πολλαπλώς, ποικιλοτρόπως και παντοιοτρόπως ευεργετηθέντος, το «άρον, άρον Σταύρωσον αυτόν …» (Ιω. 19:15). Εξέστη ο Πιλάτος! Για μια στιγμή έμεινε άφωνος και αμήχανος αδυνατώντας να λάβη οποιανδήποτε απόφασιν δια τον Χριστόν, καθώς δεν εύρισκεν «εν αυτώ ουδεμίαν αιτίαν …» (Ιω. 19:4). Και απ’ έξω ο όχλος και ολόκληρος η ηγεσία, πλην ελαχίστων, «περισσώς ανέκραζεν… άρον, άρον Σταύρωσον αυτόν…».

Και οι Εβραίοι, έμπλεοι δηλητηρίου και εγκληματικότητας, τον εσταύρωσαν! Ποίον; Τον Θεό τους, τον Δημιουργόν τους, την Χαράν των αγγέλων, την θυσιαστικήν Αγάπην! Τον εσταύρωσαν, αφού προηγουμένως τον ενέπαιξαν, τον κατασυκοφάντησαν ως πλάνον, ως βλάσφημον και υβριστήν του Θεού! Μη γένοιτο, υβριστής ο Θεός! Τον φραγγέλωσαν, του φόρεσαν ακάνθινον στέφανον και τον ενέπαιξαν ως ψευδοβασιλέαν!

Ολίγον συναίσθημα ανθρωπιάς αν υπάρχη διαχρονικά εις την καρδίαν του ανθρώπου, φρίττει μελετώντας τούτο το πάθος, έστω και αν συντελείται σε κοινόν θνητόν!

Αλλά τι λέγω; Ο διάβολος μισεί τον άνθρωπον έως εξωντώσεως, διότι είναι η εικόνα του Θεού, είναι το πρόσωπόν Του. Είναι το μόνον δημιούργημα, το οποίον φέρει «πνεύμα ζωής» και έχει προορισμόν την συγκληρονομίαν και συμβασιλείαν άμα τη εξόδω εκ του κόσμου τούτου και της Δευτέρας Αυτού ενδόξου παρουσίας.

Πίστευε ο ταλαίπωρος ο διάβολος και τα όργανά του ότι εσταύρωνε έναν εκλεκτόν του Θεού, όπως και τους προφήτας, τους δικαίους και τους διδασκάλους! Δεν εγνώριζε ότι εθανάτωνε Αυτόν, ο Οποίος θα του έκλεινε τον Άδην και το Βασίλειον της μονοκρατορίας του! Πόσον θεοσόφως και αγιο-πνευματοκινήτως αναγράφει και περιγράφει τούτο το γεγονός ο ιερός πατήρ της Εκκλησίας μας εις μίαν των ευχών της γονυκλισίας την πανεπίσημην ημέραν της Πεντηκοστής: «τον δε αρχέκακον και βύθιον δράκοντα, θεοσόφω δελεάσματι αγκιστρεύσας …»!

Αυτόν λοιπόν εσταύρωσεν και έθαψεν και όχι μόνον, αλλά εσφράγισεν τον τάφον και έβαλεν και φρουράν! Τι σημαίνουν όλα αυτά; Και πως ερμηνεύονται; Φόβος, μίσος, φθόνος! Και αποθανόντα τον εφοβούντο. Δεν ησύχασεν η συνείδησίς των, δεν τους καθησύχασε το γεγονός της αποφάσεώς των. Επόμενον ήτο, διότι τα έργα του Θεού ηρεμούν, αγάλλουν την καρδίαν, τον νουν και την όλην ύπαρξιν του ανθρώπου, ενώ τα έργα του διαβόλου και της αμαρτίας αναστατώνουν τον όλον άνθρωπον, τον μετατρέπουν σε απάνθρωπον, σε εγκληματικήν παρουσίαν!

Και όλα αυτά συντελούνταν υπό του ανθρώπου στον Μεσσίαν Χριστόν, στον Σωτήρα Χριστόν! Και ο Πιλάτος ένιψεν τας χείρας του και ο εβραϊκός όχλος και η ηγεσία του εκαταράσθησαν εαυτούς και διαχρονικά όλον το γένος των λέγοντας επιδεικτικά: «το αίμα αυτού εφ’ ημάς και επί τα τέκνα ημών…» (Μτθ. 27:25).

Νεκρική και εγκληματική σιωπή κατέκλυε, μάλλον κατεπλάκωνε την πόλιν της Ιερουσαλήμ, και αίφνης γεγονός απίστευτον και ανερμήνευτον αναταράσσει και συνταράσσει τους σταυρωτάς· νέες περιπέτειες και τρόποι καθησυχασμού και αποσιωπήσεως του γεγονότος μεθοδεύονται! Ποίον το γεγονός; Η Ανάστασις του Χριστού! Ο κενός Τάφος, ο ζωηφόρος και ζωοδότης Τάφος ομιλεί, κηρύτει και διαλαλεί αυτό το γεγονός, το οποίον επροφητεύθη εκατοντάδες και χιλιάδες χρόνους πριν δια του Αγίου Πνεύματος! Το γεγονός το οποίον διαλαλείται, εορτάζεται και πανηγυρίζεται μέχρι σήμερον! Όχι ως γεγονός εορταστικόν, ιστορικόν και ανθρώπινον αλλά ως θεϊκόν, ουράνιον και σωτήριον, με αποδέκτην τον άνθρωπον δια την σωτηρίαν του και τον μετά τον τάφον προορισμόν του. Ως εξής σημειώνει αυτό το γεγονός ο Απόστολος των εθνών Παύλος: «Ο λόγος γαρ ο του σταυρού τοις μεν απολλυμένοις μωρία εστί, τοις δε σωζομένοις ημίν δύναμις Θεού εστι.» (Α  Κορ. α,18). Και η Εκκλησία μας ψάλλει: «δια γαρ του Σταυρού Σου Κύριε κατεβλήθη ο Άδης και ο θάνατος τέθνηκε‧ νεκρωθέντες ανέστημεν, και ζωής ηξιώθημεν‧ τον παράδεισον ελάβομεν, την αρχαίαν απόλαυσιν‧ διο ευχαριστούντες δοξολογούμεν, ως κραταιόν Χριστόν τον Θεόν ημών …» (Όρθρος Παρασκ. β  ἤχου Μ. Τεσσαρ.).

Σταυρός και Ανάστασις, αδελφοί μου και τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, είναι το Σωτήριον και ελπιδοφόρον μήνυμα της Αγιωτάτης μας Ορθοδόξου Εκκλησίας δύο χιλιάδες και πλέον χρόνια! Και όποιος ακολουθεί τον Σταυρόν και την Ανάστασιν, τα ενστερνίζεται, τα εγκολπώνεται ως στηριγμόν, ως τρόπον ζωής, γίνεται φως και μεταδίδει φως, είναι όλος χαρά και εκπέμπει χαράν! Γίνεται καθημερινώς Σίμων Κηρυναίος, καλός Σαμαρείτης και αχθοφόρος της αγάπης· της αγάπης του Αναστάντος Χριστού.

Αδελφοί μου, με το φως του Χριστού δεν υπάρχει καμιά κρίσις, κανένα πρόβλημα, γιατί τα πάντα είναι Χριστός, «ω η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων». Αμήν.

ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ!  ΑΛΗΘΩΣ  ΑΝΕΣΤΗ!

Ευχέτης προς Κύριον

Ο Επίσκοπος και Μητροπολίτης σας

† Ο ΣΕΡΒΙΩΝ & ΚΟΖΑΝΗΣ ΠΑΥΛΟΣ

Φωτογραφίες Κάστρα Σερβίων 1-5-2013

Είναι φανερό πως οι εργασίες αφορούν αποκατάσταση μέρους της βυζαντινής πόλης μέσα στην Ακρόπολη ώστε να φανεί οι κατοικίες και τα κτίρια (διοικητήριο-στρατώνες)

Ο μεγάλος πύργος της ακρόπολης  φαίνεται ότι έχει ανοίξει επικίνδυνα, η κατακόρυφη ρωγμή έχει μεγαλώσει,  και χρειάζεται άμεσε επέμβαση επισκευής.