Στα χρόνια της τουρκοκρατίας, όπως διαβάζουμε στα σχολικά εγχειρίδια ο ραγιάς (= υπόδουλος) για να έχει το δικαίωμα να ζει στην επικράτεια του σουλτάνου, έπρεπε να πληρώνει το λεγόμενο κεφαλικό φόρο (χαράτσι) ήτοι το 10% επί του εισοδήματος του. Επιπλέον, οι χριστιανοί έπρεπε να πληρώνουν και το φόρο της γης ,για να μπορούν να καλλιεργούν. Οι φόροι αυτοί πληρώνονταν κάθε χρόνο, χωρίς βέβαια να αποκλείονται έκτακτες φορολογίες, αν και όποτε αυτό κρίνονταν απαραίτητο από τον μισητό δυνάστη. Ο βαρύτερος όμως φόρος που πλήρωναν ήταν ο φόρος αίματος, το παιδομάζωμα, με το οποίο στρατολογούνταν ελληνόπουλα και προορίζονταν για τα τάγματα των γενιτσάρων ή τη μουσουλμανική διοίκηση.
Στα χρόνια της ευρωπαιοκρατίας, όπως το ζούμε καθημερινά, ο ευρωπαιοραγιάς για να έχει το δικαίωμα να ζει στην επικράτεια του ευρώ, πρέπει καθημερινά να πληρώνει το 23% Φ.Π.Α για τα περισσότερα είδη που αγοράζει, να φορολογείται τακτικά μια φορά τον χρόνο για τα εισοδήματα του, να πληρώνει δασμούς, τέλη, έκτακτες εισφορές και ο,τιδήποτε άλλο επινοήσουν οι νοσηροί εγκεφάλου που κατοικοεδρεύουν στις Βρυξέλλες και αποφασίζουν την τύχη μας ερήμην ημών και οι οποίοι-σημειωτέον- πληρώνονται αδρά από εμάς τους ίδιους για να μας σκάβουν το λάκκο βαθύτερο μέρα με τη μέρα. Κι αν, αγαπητέ αναγνώστη, νομίζεις ότι δεν πληρώνεις και φόρο αίματος, κάνεις πολύ μεγάλο λάθος. Γιατί είσαι εσύ (κι εγώ και ο άλλος) που δεν κάναμε ένα ακόμη παιδί, αν και το θέλαμε, γιατί τα λεφτά δεν φτάνουν για ένα ακόμα στόμα, γιατί είσαι συμβασιούχος και δεν ξέρεις αν αύριο θα έχεις μεροκάματο, γιατί σε βάλανε και δανείστηκες, για να ζήσεις το όνειρό σου, γιατί… γιατί… γιατί… .Γιατί είσαι εσύ (κι εγώ κι ο άλλος) που θα στείλουμε τα παιδιά μας να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη μακριά από την πατρίδα τους, αφού εδώ πια δεν έχουν μέλλον, για να γίνουν τελικά ευρωγενίτσαροι,όπως οι περισσότεροι από αυτούς που μας κυβερνούν ή μας κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια. Μάλλον ξαναέρχεται η ώρα που θα πρέπει εμείς οι απλοί και ανώνυμοι να πάρουμε τις τύχες της χώρας στα χέρια μας, αφού οι σπουδασμένοι και οι επώνυμοι αποδείχθηκαν τραγίκα ανεπαρκείς. Οι μύθοι έχουν πια απομυθοποιηθεί: η ενωμένη Ευρώπη, η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, το ενιαίο νόμισμα, το ευρωπαϊκό κεκτημένο και όλα τα συναφή ηχηρά παρόμοια αποδείχθηκαν στην πράξη έπεα πτερόεντα. Ας δούμε λοιπόν την πραγματικότητα κατάματα και ας το πάρουμε απόφαση. Έρχονται δύσκολες στιγμές για την πατρίδα. Όσο και να μην το επιδιώκουμε εμείς, το έχουν ωστόσο ήδη δρομολογήσει οι άλλοι για μας. Οι άλλοι, που είναι οι <<εταίροι>> μας, οι <<σύμμαχοί>> μας, οι <<φίλοι>> μας… Κανένας πολιτικός σχεδιασμός για το άμεσο μέλλον δεν μπορεί να λέγεται σοβαρός-άποψη του γράφοντος είναι αυτή- αν δεν έχει λάβει υπ’ όψιν τα δύο αυτά δεδομένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου