Όλα οστόσο δείχουν πως η στρατιωτική εκείνη ανταρσία που εξερραγη κοντά στα Σέρβια, πιθανότατα δεν ήταν άσχετη και με την επίσκεψη που πραγματοποίησε ο πρωθυπουργός Βενιζέλος, το ίδιο εκείνο καλοκαίρι - και συγκεκριμένα το Σάββατο , 18 Αυγούσου του 1918- στην πόλη των Σερβίων . Κατά την εν λόγω επίσκεψη, η οποία είχε αποτελέσει την τελευταία φάση της γενικότερης περιοδείας του κρητικού πολιτικού στην Δυτική Μακεδονία, ο Έλληνας πρωθυπουργός, ξεκινώντας απο την Κοζάνη, έφτασε σε μια ώρα στο χωριό Κιτσιλέρ(Βαθύλακκο). Εκεί , οι κάτοικοι του χωριού τον υποδέχτηκαν στη σιδερένια γέφυρα του Αλιάκμωνα, όπου τον προθυπουργό προσφώνησε ο τοπικός μουφτής. Εν συνεχεία ο Βενιζένος έφθασε στα Σέρβια, ένα χιλιόμετρο προ των οποίων είχε υψωθεί αψίδα, όπου επίσης είχαν συγκεντρωθεί για να υποδεχτούν τον Έλληνα πρωθυπουργό οι αρχές της πόλης, οι επικεφαλής της οθωμανικής κοινότητας και πληθος κόσμου απο τα γειτονικά χωριά. Νέα προσφώνηση του πρωθυπουργού θα ακολουθήσει εκεί τόσο απο το Δήμαρχο Σερβίων Ιωάννη Κοντοδίνα όσο και απο το μουφτή , ο οποίος ολοκλήρωσε την ομιλία του εκφράζοντας διαπύρους ευχάς ίνα η θεία χάρις ενισχύει (τον Βενιζέλο) εις το εθνικόν εκπολιτιστικόν έργον όπερ (επιτελούσε) διά την ευημερίαν του ενδοξότατου Ελληνικού έθνους, απο κοινού μετά του στρατού και των Συμμάχων αυτού, εις ους ( ο μουφτής ευχόταν) πλήρη θρίαμβον κατά των κοινών μας εχθρών(Βήττος, δδ.526&527). Αλλά και το περιεχόμενο της πρωθυπουργικής αντιφώνησης περιελάμβανε κολακευτικές εκφράσεις για τους μουσουλμάνους της περιοχής Κοζάνης. Και στη συνέχεια λαός και πρωθυπουργός πορεύτηακν πρός το σπίτι του δημάρχου, ενώ προπορευόνταν σημαίες και λάβαρα υπο τους ήχους τοπικών μουσικών οργάνων. Εκεί σε λίγο προσήλθε και ο (νεός) ηγούμενος της μονής Ζιδανίου με τους κληρικούς της περιοχής Σερβίων , όπως προσήλθαν και άλλοι τοπικοί άρχοντες προκειμένου να ενημερώσουν τον πρωθυπουργό για τα προβλήματα τους.
Το μεσημέρι ο Βενιζέλος πήρε μέρος σε επίσημο γεύμα που παρατέθηκε προς τιμή του στην κεντρική πλατεία των Σερβίων , οπότε κατά τη σχετική πρόποση ο δήμαρχος της πόλης ανακοίνωσε ότι, τιμής ένεκεν, η πλατεία θα ονομαζόταν εις το εξής Ελευθέριου Βενιζέλου και προχώρησε στα αποκαλυπτήρια πλάκας με το όνομα του πρωθυπουργού. Ο Δήμαρχος, απευθυνόμενος επίσης στο Γάλλο ταγματάρχη Μανσόν, αναφέρθηκε στον ηρωικό γαλλικό στρατό, και ο μουφτής παρακάλεσε το Βενιζέλο να διορίσει Έλληνες δασκάλους στα μουσουλμανικά σχολεία.
Και μετά την ολοκληρωση όλων των παραπάνω ο Βενιζέλος επέστρεψε στην Κοζάνη.
Του Γαβριήλ Ν. Συντομόρου
Αναδημοσίευση απο τα Σερβιώτικα Νέα -Μάρτιος Απρίλιος 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου