«Χριστός γεννάται, δοξάσατε· Χριστός εξ ουρανών απαντήσατε· ...»
Μέρες ενθέου χαράς και ευφροσύνης, μέρες αγαλλιάσεως και ευχών, μέρες καταλλαγής και φιλαδελφίας. Ο Χριστός «συγκαταβαίνει» στη γη, στο γένος των ανθρώπων, από άκρα αγαθότητα! Έρχεται να επισκεφθή αυτόν ο οποίος εφάνη αγνώμων και αχάριστος προς τον Ευεργέτη Του και Δημιουργό Του, έρχεται να επισκεφθή τον άνθρωπον, την κορωνίδα της δημιουργίας Του, τον πληρεξούσιόν Του επάνω στη γη. Ήρθε να τον καθαρίση από την αμαρτίαν δια της θυσιαστικής Του αγάπης την οποίαν «άλλος ουκ έχει» (Ιωάν. ιε, 13).
Ήρθε να φανερώση στους ανθρώπους το όνομα του πατρός Του, το υπέρ παν όνομα! Να φανερώση την πηγήν της σοφίας, της γνώσεως, της Ειρήνης, της αγάπης, της δικαιοσύνης, της ελεημοσύνης, αλλά «ο κόσμος ουκ έγνω Αυτόν» (Ιωάν. ιζ, 25).
Ο κόσμος δεν θέλησε να τον γνωρίση, έμεινε πεισματικά στον εγωϊσμό του, στην φιλαυτία του! Δούλος στα πάθη του, ανελεύθερος και αιχμάλωτος στην αμαρτία! Δια τούτο και τον εσταύρωσε. Και έφριξε και εσείσθη η Γη και όλος ο ορατός και αόρατος κόσμος και ο ήλιος έκρυψε την λάμψιν αυτού και εσκοτίσθη..
Να όμως που κάποιοι απλοί άνθρωποι του μόχθου και της αγραμματοσύνης τον εγνώρισαν, τον είδαν, τον προσκύνησαν, ελεύθερα και αβίαστα, ακούσαντες τον ύμνον των αγγέλων, οι ποιμένες! Αλλά και οι Μάγοι, οι επιστήμονες και ενασχολούμενοι με τας κινήσεις των αστέρων, οι ειδωλολάτρες! Και ήλθον από μακράν και αυτοί ελεύθερα και αβίαστα! Και όχι μόνον, αλλά έσπευσαν και μετά χαράς μεγάλης λέγοντες: «είδομεν γαρ αυτού τον αστέρα εν τη ανατολή, ήλθομεν προσκυνήσαι αυτώ». (Ματθ. 2, 2-3).
Και οι δικοί Του; Ο ευεργετημένος πολλαπλώς λαός Του; Ο Ισραήλ; Οι Διδάσκαλοι του Νόμου Μωϋσέως και των προφητών; Οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι; Το Ιερατικόν κατεστημένον του συνεδρίου; ποίαν στάσιν και ποίαν θέσιν ετήρησαν απένατί Του; με μίαν λέξιν η απάντησις:
Ε χ θ ρ ι κ ην!
Ε χ θ ρ ι κ ην!
Μάγοι και ποιμένες προσκυνούν ελευθέρως και ανιδιοτελώς και εις τους αιώνας δοξάζονται. Ο δε λαός του δυσσεβής και παράνομος, αγνώμων και αχάριστος περί τον Ευεργέτην, διαχρονικώς λοιδορείται και χλευάζεται.
Λαέ του Θεού Ευλογημένε! Τοιαύτα και Τοσαύτα θαυμαστά συνέβησαν τω καιρώ εκείνω, μόνον... που τα γεγονότα στο πρόσωπο και την παρουσίαν του Κυρίου Ιησού, την προσδοκίαν των Εθνών δεν έχουν συγχρονικόν χαρακτήρα, αλλά διαχρονικόν! Υποφέρει ο σημερινός άνθρωπος, θηρία άγρια οι κοινωνίες και οι συμπεριφορές των, ο ένας να κατασπαράξη τον άλλον, αδικίες, μίση, φθόνοι! Απαξιώθηκαν τα πάντα και αξίες και ήθη και θεσμοί! Γιατί; Το μεγάλο Γιατί! Και κανείς δεν τολμά να αρθρώση λόγον αληθείας! Κανείς δεν τολμά, ίσως δεν υπάρχει ίχνος αρετής για να τολμήση να φθάση στην αλήθεια, η μάλλον να αγγίξη το κράσπεδο των ιματίων της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, Τον Χριστόν: «θέλει τόλμη η αρετή». Λείπει ο Χριστός, το φως το αληθινόν, αυτό το φως, το οποίον καταυγάζει τον έσω άνθρωπον και τον εξημερώνει και τον κάνει φιλάδελφον, φιλόθεον, φιλάγιον, τον κάνει άνθρωπον!!.
Η οικονομική ύφεσις είναι το αποτέλεσμα της αποστασίας από το υπέρ όνομα, το γλυκύτατον όνομα, από τον Ιησούν.
Ένας σύγχρονος Ρώσσος φιλόσοφος στις μέρες μας είπε: Όταν λείπη ο Θεός από την καρδιά του ανθρώπου, τα πάντα επιτρέπονται.
Τέκνα μου εν Κυρίω αγαπητά.
Ανοίξατε τις καρδιές σας ανεπιτήδευτα και θρονιάσατε τον Ιησούν Χριστόν και τότε η καρδιά σας, ολόκληρος η ύπαρξίς σας, θα πλημμυρίση από χαράν όχι εγκεφαλικήν και πρόσκαιρον, αλλά υπαρξιακήν, βιωματικήν, ένθεον και χριστοποιημένην. Αυτήν έχομεν ανάγκην, διότι αυτή αγιάζει ηρεμεί και γαληνεύει, προσφέρει ασφάλεια και ελπίδα και το ολίγον γίνεται πολύ και το περισσότερον πολλαπλάσιον όχι μόνον για τον εαυτόν μας, αλλά και για τον πλησίον, τον πάσχοντα, την χήραν και το ορφανόν.
Του Ιησού εν Βηθλεέμ γεννηθέντος υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας αυτώ το κράτος και η δόξα εις τους αιώνας. Αμήν.
Χρόνια πολλά και ευλογημένα.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ & ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΑΣ
† Ο ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗΣ ΠΑΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου