Η αγία Θεοδώρα των Σερβίων και της Άρτας γεννήθηκε στην Βυζαντινή πόλη των Σερβίων στις αρχές του 13ου αιώνα στο 1210μ.χ. Η εποχή εκείνη για την περιοχή της Ελλάδος ήταν η εποχή της Φραγκοκρατίας. Την Κωνσταντινούπολη την κατείχαν οι Φράγκοι μετά από την άλωση της το 1204 μ.χ ενώ η υπόλοιπη αυτοκρατορία είχε χωριστεί και μοιραστεί από τους Φράγκους και Βενετούς σε μικρότερα κρατίδια-φέουδα, τα λιμάνια τα κράτησαν οι Βενετοί , τις πόλεις οι Φράγκοι. Μερικές περιοχές όμως έμειναν Ελληνικές, όπως το Δεσποτάτου της Ηπείρου με πρωτεύουσα την Άρτα και την Αυτοκρατορία της Νίκαιας στην Μικρά Ασία, και την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας.
Μεταξύ αυτών των δύο σημαντικότερων βασιλείων αναπτύχθηκε ανταγωνισμός για το ποιο τελικά θα ανασυστήσει την Αυτοκρατορία του Βυζαντίου. Τελικά αναδείχθηκε τυχερότερη η Νίκαια η οποία ανακατέλαβε την Κωνσταντινούπολη το 1261 αλλά πολλές περιοχές δεν επανήλθα ποτέ από τους βενετούς και τους φράγκους στην Ρωμανία και πέρασαν απ'ευθείας στην τουρκοκρατία μερικούς αιώνες αργότερα.
Τα Σέρβια δόθηκαν για ένα μικρό διάστημα στο φραγκικό φέουδο της Θεσσαλονίκης αλλά μετά προσχώρησαν στο Δεσποτάτου της Ηπείρου. Στα 1230 ο Βασιλιάς του Δεσποτάτου Μιχαήλ Κομνηνός Δούκας πέρασε από την πόλη-φρούριο των Σερβίων και αφού είδε την Θεοδώρα την παντρεύτηκε και την πήρε για βασίλισσα στην Άρτα.
Έτσι η πόλη των Σερβίων και η ευρύτερη περιοχή ανάδειξαν μια Βασίλισσα η οποία επρόκειτο να γίνει Αγία στην Αρτα και στην Ορθόδοξη Εκκλησία, όπως την ανέδειξαν και την τιμούν ακόμη οι Αρτινοί και την έχουν πολιούχο της πόλης τους.
Αλλά για να γίνει αγία η Θεοδώρα σίγουρα επηρεάστηκε από το περιβάλλον των Σερβίων από το θρησκευτικό περιβάλλον της εποχής, ώστε να πάρει γερές βάσεις να αντέξει αυτά που πέρασε ως βασίλισσα και να φτάσει την Αγιότητα.
Να πούμε ότι τα Σέρβια την εποχή εκείνη ήταν μια τυπική βυζαντινή πόλη. Πίσω από τα τείχη ήταν γεμάτα τα Σέρβια από μικρές εκκλησίες και μοναστήρια πολλά από τα οποία υπάρχουν ακόμη όπως του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου και των Αγίων Θεοδώρων, είχαν Επισκοπή , ενώ έξω από τα τείχη υπήρχαν ασκητήρια με ασκητές στους απότομους βράχους γύρω από τα Σέρβια (Άγιος Γεωργιος Κρεμαστός άγιοι Θεόδωροι )μέχρι το σημερινό φράγμα του Ιλαρίωνα όπου σήμερα σκεπάστηκαν πολλές σπηλιές ασκητών κάτω από το νερό.
Βέβαια εκτός από εκκλησίες και μοναστήρια υπήρχαν στην πόλη στρατώνες , εμπορικά καταστήματα, βιοτεχνίες (μεταξιού και όπλων ), σχολές, ξενοδοχεία, τελωνείο, δικαστήριο, και διοικητήριο κλπ ένα περιβάλλον θα μπορούσαμε να το πούμε και κοσμικό.
Αλλά όλα αυτά τα κοσμικά δεν την επηρέασαν ώστε να μπορούμε να πούμε, όπως αποδείχθηκε αργότερα, ότι εκτός από Βασίλισσα η Άρτα παρέλαβε ταυτόχρονα και μια αγία γυναίκα.
Έτσι σωστά το απολυτίκιο της Αγίας αναφέρει
Σερβίων το βλάστημα και Άρτης το σέμνωμα,
την Βασίλισσαν και οσίαν Θεοδώραν
αξίως τιμήσωμεν·
αύτη γαρ την πορφύραν και τον κόσμον λιπούσα,
έφυγεν, αυλισθήσα ως τριγών εν ερήμω·
αυτής ταις ικαισίαις , Χριστέ ο Θεός,
σώσων τας ψυχάς ημών.
Δηλαδή
Διότι εγκατέλειψε τα βασιλικά ενδύματα και τον κόσμο
έφυγε και εγκαταστάθηκε στην έρημο όπως το τρυγόνι.
με της ικεσίες της Χριστέ ο Θεός σώσε τις ψυχές μας.
Δεν την τίμησαν την Αγία μόνο στην Αρτα ώς τοπική αγία.Όπως αναφέρει ο Αθανάσιος Τσαρμανίδης εκκλησάκι των Σερβίων στο όνομα της Αγίας Θεοδώρα πρέπει να υπήρχε στις αρχές του 18ου αιώνα.
Σημ. Το τρυγόνι φημίζεται ότι είναι μονογαμικό πουλί και αν χάσει το σύντροφό του δεν ξαναζευγαρώνει.
Μεταξύ αυτών των δύο σημαντικότερων βασιλείων αναπτύχθηκε ανταγωνισμός για το ποιο τελικά θα ανασυστήσει την Αυτοκρατορία του Βυζαντίου. Τελικά αναδείχθηκε τυχερότερη η Νίκαια η οποία ανακατέλαβε την Κωνσταντινούπολη το 1261 αλλά πολλές περιοχές δεν επανήλθα ποτέ από τους βενετούς και τους φράγκους στην Ρωμανία και πέρασαν απ'ευθείας στην τουρκοκρατία μερικούς αιώνες αργότερα.
Τα Σέρβια δόθηκαν για ένα μικρό διάστημα στο φραγκικό φέουδο της Θεσσαλονίκης αλλά μετά προσχώρησαν στο Δεσποτάτου της Ηπείρου. Στα 1230 ο Βασιλιάς του Δεσποτάτου Μιχαήλ Κομνηνός Δούκας πέρασε από την πόλη-φρούριο των Σερβίων και αφού είδε την Θεοδώρα την παντρεύτηκε και την πήρε για βασίλισσα στην Άρτα.
Έτσι η πόλη των Σερβίων και η ευρύτερη περιοχή ανάδειξαν μια Βασίλισσα η οποία επρόκειτο να γίνει Αγία στην Αρτα και στην Ορθόδοξη Εκκλησία, όπως την ανέδειξαν και την τιμούν ακόμη οι Αρτινοί και την έχουν πολιούχο της πόλης τους.
Αλλά για να γίνει αγία η Θεοδώρα σίγουρα επηρεάστηκε από το περιβάλλον των Σερβίων από το θρησκευτικό περιβάλλον της εποχής, ώστε να πάρει γερές βάσεις να αντέξει αυτά που πέρασε ως βασίλισσα και να φτάσει την Αγιότητα.
Να πούμε ότι τα Σέρβια την εποχή εκείνη ήταν μια τυπική βυζαντινή πόλη. Πίσω από τα τείχη ήταν γεμάτα τα Σέρβια από μικρές εκκλησίες και μοναστήρια πολλά από τα οποία υπάρχουν ακόμη όπως του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου και των Αγίων Θεοδώρων, είχαν Επισκοπή , ενώ έξω από τα τείχη υπήρχαν ασκητήρια με ασκητές στους απότομους βράχους γύρω από τα Σέρβια (Άγιος Γεωργιος Κρεμαστός άγιοι Θεόδωροι )μέχρι το σημερινό φράγμα του Ιλαρίωνα όπου σήμερα σκεπάστηκαν πολλές σπηλιές ασκητών κάτω από το νερό.
Βέβαια εκτός από εκκλησίες και μοναστήρια υπήρχαν στην πόλη στρατώνες , εμπορικά καταστήματα, βιοτεχνίες (μεταξιού και όπλων ), σχολές, ξενοδοχεία, τελωνείο, δικαστήριο, και διοικητήριο κλπ ένα περιβάλλον θα μπορούσαμε να το πούμε και κοσμικό.
Αλλά όλα αυτά τα κοσμικά δεν την επηρέασαν ώστε να μπορούμε να πούμε, όπως αποδείχθηκε αργότερα, ότι εκτός από Βασίλισσα η Άρτα παρέλαβε ταυτόχρονα και μια αγία γυναίκα.
Έτσι σωστά το απολυτίκιο της Αγίας αναφέρει
Σερβίων το βλάστημα και Άρτης το σέμνωμα,
την Βασίλισσαν και οσίαν Θεοδώραν
αξίως τιμήσωμεν·
αύτη γαρ την πορφύραν και τον κόσμον λιπούσα,
έφυγεν, αυλισθήσα ως τριγών εν ερήμω·
αυτής ταις ικαισίαις , Χριστέ ο Θεός,
σώσων τας ψυχάς ημών.
Δηλαδή
Το γέννημα και θρέμα των Σερβίων , η τιμή και δόξα της Άρτας
Την Βασίλισσα και οσία Θεοδώρα ας τιμήσουμε με άξιο τρόπο
Διότι εγκατέλειψε τα βασιλικά ενδύματα και τον κόσμο
έφυγε και εγκαταστάθηκε στην έρημο όπως το τρυγόνι.
με της ικεσίες της Χριστέ ο Θεός σώσε τις ψυχές μας.
Δεν την τίμησαν την Αγία μόνο στην Αρτα ώς τοπική αγία.Όπως αναφέρει ο Αθανάσιος Τσαρμανίδης εκκλησάκι των Σερβίων στο όνομα της Αγίας Θεοδώρα πρέπει να υπήρχε στις αρχές του 18ου αιώνα.
Σημ. Το τρυγόνι φημίζεται ότι είναι μονογαμικό πουλί και αν χάσει το σύντροφό του δεν ξαναζευγαρώνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου