Στά Σέρβια ό Μιχαήλ Β' ό Κομνηνός γνώρισε τήν Θεοδώρα. Η αμοιβαία συμπάθεια καί αγάπη πού δημιουργήθηκε αμέσως ανάμεσα στούς δύο νέους οδήγησε τόν Μιχαήλ Β' 'Αγγελο Κομνηνό νά ζητήσει έπίσημα σέ νόμιμο γάμο από τά αδέλφια της, τή Θεοδώρα. Εκείνοι δέχτηκαν μετά χαράς τήν πρόταση.'Ως ήμέρα τής γαμήλιας τελετής ορίστηκε ή Κυριακή τής Ζοωδόχου Πηγής τού 1230μ.Χ. Ο Γάμος έγινε μέ όλη τήν Βυζαντινή πράξη καί μεγαλοπρέπεια. Τό καλοκαίρι πού ακολούθησε βρήκε τό ζευγάρι στά Σέρβια νά κάνει σχέδια γιά τό μέλλον. Πρίν αρχίσουν οί φθινοπωρινές βροχές αποφασίστηκε νά τελειώσει ή γαμήλια περίοδος στά Σέρβια καί τό νιόπαντρο ζευγάρι νά φύγει γιά τήν 'Αρτα. Η Θεοδώρα αφού χαιρέτησε γνωστούς καί φίλους δέν παρέλειψε πρίν ξεκινήσει νά πάρει καί τήν ευχή τού ερημίτη Συμεών. Η Θεοδώρα ειχε προκαλέσει τήν έκπληξη από τήν πρώτη στιγμή στούς ανθρώπους τού Μιχαήλ, όχι μόνο μέ τήν ομορφιά καί τή χάρη της αλλά καί μέ τίς γνώσεις, τήν ευστροφία καί τήν ψύχραιμη ετοιμότητα της. Είχαν μείνει όλοι έκπληκτοι μέ τίς ιδέες καί τίς απόψεις τής μικρής Βασίλισσας ακόμη καί πάνω σέ ζητήματα στρατιωτικά. ΓΙ αυτό καί μέ προθυμία, κατά τούς ορισμούς της, τήν κρατούσαν ενήμερη σέ ότι συνέβαινε κατά τήν διάρκεια τού ταξιδιού. 'Οταν τό βασιλικό ζευγάρι έφτασε στήν 'Αρτα τούς επιφυλασσόταν θερμή υποδοχή. 'Αρχοντες καί λαός πανηγύρισαν τό γάμο καί τόν ερχομό τού βασιλικού ζεύγους. Από τήν πρώτη κιόλας στιγμή τού έγγαμου βίου της, ή Αυγούστα προσπαθούσε νά φυλάει μέ ευγένεια καί σεμνότητα τίς προσωπικές επιλογές τής ελευθερίας της.Κρατούσε τήν προσωπικότητά της αλώβητη καί δέν αφηνόταν έρμαιη νά χάνεται στή δίνη τής ρέουσας καθημερινότητας.
Ο Μιχαήλ Β' Κομνηνός καί ή Θεοδώρα γίνανε δεκτοί από τούς Άρχοντες καί το λαό μέ πολύ εθουσιασμό καί πανηγύρια στήν Άρτα. Κύριο μέλημα τού Μιχαήλ Β' τού Κομνηνού ήταν νά δώσει τήν παλιά του αίγλη στό Δεσποτάτο τής Ηπείρου.Μέρες, εβδομάδες ακόμη καί μήνες απουσίαζε ό Δούκας από τήν Άρτα καί έτσι βυθισμένος στίς βασιλικές υποχρεώσεις απομακρυνόταν από τήν οικογενειακή θαλπωρή καί αγάπη. Όμως καί ή Θεοδώρα δέν άφηνε τόν εαυτό της νά παρασυρθεί στήν αδράνεια τής εγκατάλειψης. Κατακτούσε τό λαό καί τήν αγάπη τών ανθρώπων μέ τόν δικό της τρόπο΄ μέ τήν κάλυψη τών καθημερινών αναγκών καί τή θεραπεία τής φτώχιας καί τού ψυχικού τους πόνου. Οργάνωνε συσίτια γιά τούς περιπλανώμενους καί τούς μετανάστες εξαιτίας τών πολέμων. Συστηματοποιούσε τή φιλανθρωπία σέ μόνιμη βάση. Ίδρυε προνοιακούς σταθμούς καί ενθάρυνε τίς εκκλησίες καί τά μοναστήρια νά κτίζουν πλάι τους κελλιά καί ξενώνες γιά τούς άπορους καί τούς ταξιδιώτες. Οί κάτοικοι όλόκληρης τής Ηπείρου επισκέπτονταν συχνά την Βασίλισσα καί εκείνη τούς συνέτρεχε σέ ότι είχαν ανάγκη. Τά πράγματα όμως μέ τό Δούκα Μιχαήλ δέν πήγαιναν καί τόσο καλά. Τό πάθος του γιά τήν εξουσία, γιά τή δόξα, καί τήν επικράτησή του σέ όλον τόν κόσμο, πραγματικά τόν αποξένωναν από τούς δικούς του ανθρώπους καί κυρίως από τήν Βασίλισσα καί σύζυγο του Θεοδώρα καί έτσι τόν καθιστούσαν ευάλωτο σέ παντοδαπούς ψυχικούς πειρασμούς καί αισθησιακές προκλήσεις. Πολύ γρήγορα ό Δούκας Μιχαήλ Β' 'Αγγελος Κομνηνός έμπλεξε μέ τήν Γαγγρηνή.
Η φυγή τής Θεοδώρας από τό παλάτι.
"Τά πράγματα μεταξύ τού Μιχαήλ Β' Κομνηνού καί τής Θεοδώρας άρχισαν νά μήν πηγαίνουν τόσο καλά. Πολύ γρήγορα ό Δούκας Μιχαήλ Β' 'Αγγελος Κονμηνός έμπλεξε μέ τήν Γαγγρηνή. Η Γαγγρηνή ήταν μιά νέα καί πολύ όμορφη γυναίκα πολυδιδαγμένη καί έμπειρη στά ερωτικά. Ο άνδρας της ήτανε όφφικιάλιος τού στρατού τής Ανατολής καί είχε αυτομολήσει στήν 'Αρτα όπου ό Μιχαήλ τόν ένταξε στό επιτελείο του. Αλλά σέ κάποια πολεμική σύγκρουση σκοτώθηκε, άφήνοντας τήν Γαγγρηνή χήρα στό κύκλο τών μεγαλοκυράδων τού παλατιού τής Ηπείρου. Μένοντας , όμως στό κοντινό περιβάλλον τού Δούκα, πονηρή καί ακατανίκητη καθώς ήταν, προσέγγισε τό νεαρό Βασιλιά. Χρησιμοποιώντας τή μαγεία, στήν αρχή κατάφερε νά τού κλέψει τήν προσοχή καί στή συνέχεια τόν κατέστησε παιχνίδι της, ωθώντας τον επίμονα καί προκλητικά, νά διώξει από κοντά του τή νόμιμη γυναίκα του καί Βασίλισσα Θεοδώρα καί στή θέση της μεγαλόπρεπα καί ηγεμονικά νά θρονιαστεί εκείνη. Ταπεινωμένη σέ έσχατο βαθμό καί πονεμένη ή Θεοδώρα αποφάσισε νά φύγει από τό παλάτι καί νά βρεί καταφύγιο πέρα στίς άγνωστες λαγκαδιές καί στά άγρια καταράχια τών Τζουμέρκων καί εκεί νά περιμένει καρτερικά τή βέβαιη παρέμβαση τού Θεού. Έτσι καί έγινε καί αφού περιπλανήθηκε αρκετά στίς ερημικές περιοχές τών Τζουμέρκων, βρέθηκε μπροστά σέ ένα μισοερειπωμένο μοναστήρι. Σέ αυτό τό μοναστήρι πού ήταν αφιερωμένο στόν 'Αγιο Νικόλαο, ζούσαν δύο γερόντισσες μοναχές οί όποίες μέ χαρά καί χωρίς νά ρωτήσουν τίποτα, δέχτηκαν νά φιλοξενήσουν τή Θεοδώρα.
Η Γέννηση τού διαδόχου
Η Θεοδώρα έμεινε κάμποσες μέρες μέσα στή ζεστή ατμόσφαιρα του μοναστηριού τού Άη-Νκόλα όμως φοβόταν νά μείνει περισσότερο σκεπτόμενη ότι ή πιθανή ανακάλυψή της θά είχε συνέπειες καί σέ εκείνη καί στό παιδί πού θά έφερνε σέ λίγο στόν κόσμο. Γιά νά αποφύγει τούς πιθανούς διώκτες της αποφάσισε νά εγκαταλείψει γιά λίγο τό φιλόξενο καταφύγιο της γιά νά επιστρέψει πάλι σέ αυτό όταν θά ερχόταν ή ώρα της νά γεννήσει τό διάδοχο. Ο διάδοχος γεννήθηκε αλλά ό φόβος δέν έφυγε από τή νεαρή μητέρα, ή όποία αποφάσισε νά φύγει γιά δεύτερη φορά από τό φιλόξενο μοναστήρι καί νά ξαναγυρίσει στό κρυσφύγετο τής Πίνδου πού τής πρόσφεραν μεγαλύτερη προστασία. Ο βαρύς όμως χειμώνας θά αναγκάσει τή Θεοδώρα νά πάρει τό μωρό της καί νά επιστρέψει στό μοναστήρι τού Αγίου Νικολάου. Στό μοναστήρι θά συναντήσει τή Βασίλισσα Θεοδώρα ό πατήρ Νικηφόρος, ένας ταπεινός καί καλοκάγαθος κληρικός από τό χωριό Πρένιτσα. Ο παπα-Νικηφόρος ήτανε ό λειτουργός καί ό πνευματικός τής μονής. Σέ αυτόν τόν ταπεινό λευίτη ή Θεοδώρα θά εμπιστευτεί τό δράμα της καί θά τού εναποθέσει τόν πόνο καί τίς ελπίδες της καί αυτός μέ τή σειρά του θά πάρει τή μητέρα καί τό παιδί καί θά τούς οδηγήσει γιά μεγαλύτερη ασφάλεια στό σπίτι του, στό χωριό Πρένιτσα. Στό σπίτι τού ιερέα ή Θεοδώρα είχε τήν ευκαιρία νά διαβάζει μέ τίς ώρες. Ο προστάτης τους τής προμήθευε βιβλία καί φυλλάδες πού διαπραγματεύονταν σοβαρά θέματα τής πίστεως καί τής ιστορίας καί έτσι ή Βασίλισσα εμπλούτιζε τίς γνώσεις της κάθε μέρα καί περισσότερο. Στό μεταξύ στό παλάτι τής 'Αρτας ό Μιχαήλ μέ τήν πολύτιμη βοήθεια τών ανθρώπων του ανακάλυψε τόν πραγματικό ρόλο πού έπαιζε όλα αυτά τά χρόνια ή Γαγγρηνή ή όποία καί ομολόγησε πώς μέ τή βοήθεια τής μαγείας καί άλλων αθέμιτων μέσων κρατούσε τό Μιχαήλ δέσμιο τών σχεδίων της. Ο Μιχαήλ άν καί είχε αποκτήσει δύο νόθους γιούς μέ τή Γαγγρηνή, κουρασμένος καί αηδιασμένος τήν έδιωξε από κοντά του καί στή συνέχεια μετανοιωμένος αποζητούσε τή γυναίκα του.
Η ΕΠΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ ΣΤΗΝ ΑΡΤΑ
Η επάνοδος τής Θεοδώρας στήν 'Αρτα ύστερα από πέντε χρόνια εξορίας, έγινε βασιλικά καί μέ κάθε επισημότητα.Πρίν μπεί όμως ή Αυγούστα στήν πόλη τής 'Αρτας ζήτησε νά επισκεφθεί πρώτα τή θαυματουργή Οδηγήτρια στή μονή τής Παναγίας Βλαχέρνας καί νά τήν ευχαριστήσει πού άκουσε τίς προσευχές της.
Πολύ γρήγορα ή θεοδώρα άρχισε νά παίρνει πρωτοβουλίες σέ έργα είρηνικά.'Ετσι γιά μιά όλόκληρη δεκαετία σχεδόν, σέ συννεόηση μέ τίς κεφαλές τής Εκκλησίας καί μέ ξακουστούς τεχνίτες απ' όλες τίς περιοχές, άρχισε νά κτίζει ίδρύματα, ναούς μεγαλοπρεπείς καί μοναστήρια πού κοσμούσαν όλη τήν Ήπειρο, τή Μακεδονία, τήν Αίτωλοακαρνανία καί τόν Αμβρακικό. Ενώ ξεχωριστά κτίσματα, αληθινά κοσμήματα, αναστηλώνονταν ή ανακαινίζονταν εξαρχής. Η μονή τής Παντάνασσασς κοντά στήν Φιλιππιάδα, ή Παναγία ή Βλαχέρνα πού ξεχώριζε γιά τήν είκόνα τής Οδηγήτριας, ή Κάτω Παναγιά, ό 'Αγιος Δημήτριος τού Κατσούρη ανάμεσα στούς μπαξέδες τής΄'Αρτας, ήτανε έργα πού δείχνανε τήν πίστι καί τό σεβασμό τής Αυγούστας. Ακόμη τής ίδιας εποχής ήτανε ή μονή τού Αγίου Γεωργίου, ή Μεταμόρφωση στό Γαλαξίδι πού βεβαίωναν τήν ψυχική μεταστροφή τού Μιχαήλ Β', αλλά καί τήν πνευματική αναλαμπή τών Κομνηνο δουκάδων.
Μέσα σέ αυτό τό κλίμα, στήν καθημερινή δραστηριότητα καί στήν ανεμπόδιστη ροή τής ίστορίας, ή Θεοδώρα έβρισκε καί όλο τόν καιρό, όχι μόνο Βασίλισσα καί Αυγούστα νά είναι αλλά καί γυναίκα καί σύνευνη καί μητέρα. Νά ζεί έντονα καί ολοκληρωτικά όλους τούς ρόλους της καί νά επαρκεί. Σχεδόν χρόνο παρά χρόνα γεννούσε καί από ένα παιδί καί έφτασε νά δώσει στούς Αγγελώνυμους Κομνηνούς στό διάστημα τού έγγαμου βίου της έξι (6) υγιέστατα παιδιά. Τρείς γιούς καί τρείς θυγατέρες.Τό Νικηφόρο πού είχε γεννήσει στήν εξορία, τόν Ιωάννη καί τόν Δημήτριο, τήν Ελένη, τήν 'Αννα καί μιά ανώνυμη( κατά άλλους Μαρία).
(Από τό βιβλίο τής κ. Αναστασίας Ν. Κυνηγοπούλου '' ΒΑΣΙΛΙΣΣΕΣ ΚΑΙ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΕΣ ΑΓΙΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ''.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου