Κυριακή, Αυγούστου 29, 2010

Ἔκθεση ἀπὸ μαθητὴ τοῦ δημοτικοῦ μὲ θέμα: «Τὶ νὰ ζητήσω ἀπὸ τὸν Θεό».

«Θεέ μου, ἀπόψε σοῦ ζητάω κάτι ποὺ τὸ θέλω πάρα πολύ. Θέλω νὰ μὲ κάνεις τηλεόραση! Θέλω νὰ πάρω τὴ θέση τῆς τηλεόρασης ποὺ εἶναι στὸ σπίτι μου. Νὰ ἔχω τὸ δικό μου χῶρο. Νὰ ἔχω τὴν οἰκογένειά μου γύρω ἀπὸ ἐμένα. Νὰ μὲ παίρνουν στὰ σοβαρὰ ὅταν μιλάω. Θέλω νὰ εἶμαι τὸ κέντρο τῆς προσοχῆς καὶ νὰ μὲ ἀκοῦνε οἱ ἄλλοι χωρὶς διακοπὲς ἢ ἐρωτήσεις. Θέλω νὰ ἔχω τὴν ἴδια φροντίδα ποὺ ἔχει ἡ τηλεόραση ὅταν δὲν λειτουργεῖ. Ὅταν εἶμαι τηλεόραση, θἄχω τὴν παρέα τοῦ πατέρα μου ὅταν ἔρχεται σπίτι ἀπὸ τὴ δουλειά, ἀκόμα κι ἂν εἶναι κουρασμένος. Καὶ θέλω τὴ μαμά μου νὰ μὲ θέλει ὅταν εἶναι λυπημένη καὶ στενοχωρημένη, ἀντί νὰ μὲ ἀγνοεῖ… Θέλω τ΄ ἀδέλφια μου νὰ μαλώνουν γιὰ τὸ ποιὸς θὰ περνάει ὧρες μαζί μου. Θέλω νὰ νοιώθω ὅτι ἡ οἰκογένειά μου ἀφήνει τὰ πάντα στὴν ἄκρη, πότε – πότε, μόνο γιὰ νὰ περάσει λίγο χρόνο μὲ μένα. Καὶ τὸ τελευταῖο, κάνε με ἔτσι ὥστε νὰ τοὺς κάνω ὅλους εὐτυχισμένους καὶ χαρούμενους.


Θεέ μου, δε ζητάω πολλά. Θέλω μόνο νὰ γίνω σὰν μιὰ τηλεόραση!»

Τὴ δασκάλα ποὺ τὴν διάβασε (καθὼς βαθμολογοῦσε) τὴν ἔκανε νὰ κλάψει. Ὁ σύζυγός της ποὺ μόλις εἶχε μπεῖ στὸ σπίτι, τὴ ρώτησε: «τὶ συμβαίνει;» Αὐτὴ ἀπάντησε: «Διάβασε αὐτὴ τὴν ἔκθεση, τὴν ἔχει γράψει ἕνας μαθητής μου». Ὁ σύζυγος εἶπε: «Τὸ καημένο τὸ παιδί. Τὶ ἀδιάφοροι γονεῖς εἶναι αὐτοί!» Τότε αὐτὴ τὸν κοίταξε καὶ εἶπε: «Αὐτὴ ἡ ἔκθεση εἶναι τοῦ γιοῦ μας!..»

George S. Delicaris

 SKEFTOMASTEELLHNIKA.GR
 
ΠΑΙΔΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ, "ΤΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ"

ΔΑΦΝΗ

     

Δευτέρα, Αυγούστου 23, 2010

ΦΑΡΑΓΓΙ ΣΕΡΒΙΩΝ

http://www.agro-tour.net

 

Όσοι περάσουν το φαράγγι και το κάστρο των Σερβίων γίνονται πιο γοητευτικοί πιο όμορφοι''. Έτσι λέει μια παλιά παράδοση των Σερβίων. Κάτω από το βυζαντινό κάστρο ένα φαράγγι απίστευτης ομορφιάς και αγριάδας ρίχνει τους κοφτούς γκρεμούς μέσα στα σπλάχνα του και έτσι όμοια υψώνεται στα ουρανοθέμελα στολισμένο με ανθρωπόμορφους και ζωόμορφους βράχους. Λες και μυθικοί γίγαντες όργωσαν τούτο τον τόπο για να προστατέψουν την βυζαντινή πολιτεία.
Το μήκος του Μεγάλου φαραγγιού είναι 3χλμ, και το μέγιστο ύψος φτάνει τα 200 μέτρα. Ο περιπατητικός διάδρομος βατός για μικρούς και μεγάλους που ξεκινάει από την Εκκλησία των Αγίων Αναργύρων και τερματίζει στην ακρόπολη του κάστρου, θα σας μεταφέρει σ΄ ένα κόσμο ξεχωριστό, γεμάτο μυστήριο και ομορφιά.
Σ΄ όλο το μήκος του φαραγγιού θαυμάζεις την δημιουργική δύναμη της φύσης που σμίλεψε τους ασβεστολιθικούς βράχους  κι έφτιαξε ανθρωπόμορφα και ζωόμορφα σχήματα. Τριγύρω πυργώνεται η σιωπή, λες και όλα περιμένουν κάποιο σύνθημα για να ξυπνήσουν από την ακινησία των αιώνων. Και φουρτουνιάζει η φαντασία καθώς οι βράχοι αλλάζουν μορφές και σχήματα σε κάθε στροφή του μονοπατιού.
Ο λαός μας στην προσπάθεια του να εξηγήσει τα γεωλογικά φαινόμενα έπλασε μύθους συνδέοντας τους με ιστορικά γεγονότα. Λένε ότι όταν οι Τούρκοι πήραν το κάστρο, η Παναγία, μαρμάρωσε τον δεσπότη, τους άρχοντες, τους στρατιώτες και τα ζώα για να μην χαθεί τίποτα από την πόλη και να ζωντανέψουν όταν φύγουν οι Τούρκοι.
Η βραχωμένη θωριά του φαραγγιού με τα ασβεστολιθικά του δημιουργήματα, η χλωρίδα και η πανίδα, ο αχός του νερού συνθέτουν μια μοναδική σε αγριότητα εικόνα, καθιστώντας το φαράγγι των Σερβίων από τα πιο θεαματικά της Ελλάδας.

Πέμπτη, Αυγούστου 19, 2010

ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΤΟΚΑ ΔΑΝΕΙΑ ΓΙΑ "ΛΙΦΤΙΝΓΚ" ΚΑΤΟΙΚΙΩΝ...


Υπογράφηκε από τους συναρμόδιους υπουργούς Γ. Παπακωνσταντίνου, Λούκα Κατσέλη και Τίνα Μπιρμπίλη, η απόφαση για την ενεργοποίηση του προγράμματος “Εξοικονομώ κατ' οίκον”. Προγραμματίζεται να διατεθούν άμεσα περίπου 400 εκατ. ευρώ για επιδοτήσεις και χορηγήσεις άτοκων δανείων στα...
νοικοκυριά. Οι λεπτομέρειες του προγράμματος, το χρονοδιάγραμμα, οι επιλέξιμες κατοικίες και τα κίνητρα, έχουν ως εξής: Συνολικά, στην περίοδο 2010-2012, αναμένεται να διατεθούν -τόσο μέσω κρατικών κονδυλίων όσο και από τη συμμετοχή ιδιωτικών φορέων- πόροι ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομίας. Οι δημόσιοι πόροι του προγράμματος, ύψους 396 εκ. ευρώ για το 2010, θα προέλθουν από το ΕΣΠΑ. Για την υλοποίηση του προγράμματος, θα συσταθεί ειδικό ταμείο με την επωνυμία «Εξοικονομώ κατ’ οίκον». Τη διαχείρισή του θα αναλάβει το ΤΕΜΠΜΕ, το οποίο θα υπογράψει μέχρι το τέλος Ιουλίου τη σχετική σύμβαση με τα υπουργεία Οικονομίας και Περιβάλλοντςο αλλά και τις Περιφέρειες που συνεισφέρουν τα πρόσθετα ποσά για τη σύσταση του. Επίσης, θα δημοσιευτεί ανοικτή προκήρυξη – πρόσκληση ενδιαφέροντος προς τις ελληνικές και ευρωπαϊκές τράπεζες για να συν-επενδύσουν και να διαχειριστούν τα αντίστοιχα ποσά στο επίπεδο των τελικών δικαιούχων – ιδιοκτητών ιδιωτικών κατοικιών. Οι παροχές Το Ταμείο θα συγχρηματοδοτεί άτοκα ή χαμηλότοκα δάνεια μέχρι 15.000 ευρώ ανά δικαιούχο, με πρόσθετο κίνητρο την απομείωση δανειακού κεφαλαίου, μετά την επιτυχή ολοκλήρωση και πιστοποίηση των εργασιών. Η απομείωση του δανειακού κεφαλαίου, θα μπορεί να φτάνει στο 30% πράγμα που σημαίνει ότι αν κάποιος δανειστεί 10.000 ευρώ, θα επιστρέφει τα 7000 ευρώ. Ποιοι πολίτες μπορούν να ενταχθούν στο πρόγραμμα Το Πρόγραμμα απευθύνεται σε πολίτες οι οποίοι, εισοδηματικά, εντάσσονται σε τρεις κατηγορίες: ►Κατηγορία Α Ιδιοκτήτες επιλέξιμων στο πρόγραμμα κατοικιών, το ατομικό ή το οικογενειακό δηλωθέν εισόδημα των οποίων δεν ξεπερνά τις 15.000 € ή τις 25.000€ αντίστοιχα. Για την κατηγορία αυτή, προβλέπεται χορήγηση ΑΤΟΚΟΥ δανείου, και επιχορήγηση (με τη μορφή απομείωσης δανειακού κεφαλαίου) του 30% του επιλέξιμου προϋπολογισμού. Δηλαδή ένας πολίτης που θα λάβει δάνειο 10.000 € θα αποπληρώσει 7.000 € άτοκα. ►Κατηγορία Β Ιδιοκτήτες επιλέξιμων στο πρόγραμμα κατοικιών, το ατομικό ή το οικογενειακό δηλωθέν εισόδημα των οποίων βρίσκεται μεταξύ 15.000 και 30.000 € ή 25.000 και 50.000€ αντίστοιχα. Για την κατηγορία αυτή, προβλέπεται χορήγηση χαμηλότοκου δανείου και επιπλέον επιχορήγηση (με τη μορφή απομείωσης δανειακού κεφαλαίου) για το 15% του επιλέξιμου προϋπολογισμού. ►Κατηγορία Γ Ιδιοκτήτες επιλέξιμων στο πρόγραμμα κατοικιών, το ατομικό ή το οικογενειακό δηλωθέν εισόδημα των οποίων υπερβαίνει τα παραπάνω όρια και μέχρι ύψος δηλωθέντος ατομικού εισοδήματος 45.000 € ή οικογενειακού εισοδήματος 65.000 €. Για την κατηγορία αυτή, το κίνητρο αφορά στη χορήγηση χαμηλότοκου δανείου. Το χρονοδιάγραμμα Οι προετοιμασίες από την πλευρά του υπουργείου, αναμένεται να ολοκληρωθούν στις αρχές Οκτωβρίου, οπότε οι πολίτες θα μπορούν να προσέλθουν στις συνεργαζόμενες τράπεζες για την υποβολή αιτήσεων. Ήδη όμως οι πολίτες θα μπορούν από τις αρχές Σεπτεμβρίου να καλέσουν ενεργειακό επιθεωρητή για τη διενέργεια της απαραίτητης ενεργειακής επιθεώρησης της κατοικίας τους. Η διαδικασία υποβολής των αιτήσεων θα διαρκέσει 2 μήνες και θα επιλεγούν εκείνες οι αιτήσεις που οδηγούν στην μεγαλύτερη εξοικονόμηση ενέργειας. Ποια ακίνητα θα επιλεγούν Τα κριτήρια για τις επιλέξιμες κατοικίες δεν αλλάζουν. Έτσι, το πρόγραμμα αφορά σε κατοικίες που δεν είναι εξοχικές, έχουν κατασκευαστεί πριν το 1980 βρίσκονται σε περιοχές με τιμή ζώνης μικρότερη ή ίση με 1.500 €/ τ.μ. βάσει της ενεργειακής επιθεώρησης έχουν καταταχθεί σε κατηγορία μικρότερη ή ίση της Δ και μπορούν με τις προτεινόμενες παρεμβάσεις εξοικονόμησης ενέργειας να αναβαθμισθούν κατά μία τουλάχιστον ενεργειακή κατηγορία. Τηλέφωνο επικοινωνίας Για την υποστήριξη των πολιτών τόσο κατά τη φάση λήψης της απόφασης για υποβολή αίτησης στο πρόγραμμα όσο και κατά τη φάση υλοποίησης του έργου και λήψης των ενισχύσεων, θα λειτουργεί, από την Πέμπτη 22/7 γραμμή αρωγής χρηστών (help desk) στο 801 11 36 300. Επιλέξιμες παρεμβάσεις Οι παρεμβάσεις, που υποβάλλονται με την αίτηση για υπαγωγή στο πρόγραμμα, προκύπτουν βάσει των συστάσεων του Ενεργειακού Επιθεωρητή Κτηρίου και αφορούν στις κατωτέρω τρεις κατηγορίες επιλέξιμων παρεμβάσεων: Αντικατάσταση κουφωμάτων (πλαίσια / υαλοπίνακες) και τοποθέτηση συστημάτων σκίασης. Τοποθέτηση θερμομόνωσης στα εξωτερικά δομικά στοιχεία του κτηριακού κελύφους συμπεριλαμβανομένου του δώματος / στέγης και της πιλοτής. Αναβάθμιση του συστήματος θέρμανσης και παροχής ζεστού νερού χρήσης

http://fimotro.blogspot.com/

Τρίτη, Αυγούστου 17, 2010

Ιστοσελίδες για επεξεργασία φωτογραφιών και εικόνων

Για Online επεξεργασία φωτογραφιών απο τον υπολογιστή σας ή απο το δίκτυο με url, επισκεφτείτε τις παρακάτω σελίδες:

http://fotoflexer.com


http://www.lunapic.com/editor/


http://www.pixlr.com/


http://diphso.no/


Για για παρόμοιες σελίδες κανετε αναζήτηση σε μια μηχανή αναζήτησης για photo editor
ή edit photos online ή photo manager

Τετάρτη, Αυγούστου 11, 2010

Στοιχεία για το όνομα των Σερβίων

Όπως έχουμε αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο http://serviotikos.blogspot.com/2010/07/blog-post_15.html υπάρχουν πολλές ομοιότητες του ονόματος των Σερβίων με ξένα και ελληνικά ονοματα χωριών πόλεων και κρατών.
 

Στο χωρίο της Αρκαδίας με το όνομα Σέρβου στην διεύθυνση http://www.servou.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=322:proeleysionomatoseryo&catid=63:istoria&Itemid=119 βρίσκουμε τα εξής στοιχεία για την προέλευση της λατινικής λέξης servo απο την οποία μέχρι σήμερα  δεχόμαστε ότι είναι η  ρίζα του όνοματος της πόλεως των Σερβίων.


Αντιγράφουμε (με αντιγραφή -επικόλληση)

Ερμηνεία:

Επειδή όπως είναι γνωστό από το 146 π.Χ. η Ελλάς βρισκόταν υπό Ρωμαϊκή κυριαρχία και επίσημη γλώσσα του Κράτους ήταν η λατινική, πολλές πόλεις της (κατά το διαρρεύσαν μέχρι επαναφοράς της γλώσσας διάστημα τον 7ο μ.Χ. αιώνα περίπου), για ευνόητους λόγους έλαβαν λατινική ονομασία. Είναι πολύ πιθανό πως και το δικό μας χωριό για τους ίδιους λόγους άλλαξε το όνομά του, από την αρχαία Ελληνική στη Λατινική. Το ρήμα ερύω-ερύομαι ερμηνεύεται στην λατινική ως servo, που σημαίνει σώζω, διασώζω, φυλάττω, τηρώ, επιτηρώ, παρατηρώ, επισκοπώ τι (6). Επίσης το παράγωγο αυτού ''έρυμα'' ερμηνεύεται ως castellum, φρούριον, ακρόπολη, οχύρωμα, περιτείχισμα, κώμη επί λόφου. Η λατινική λοιπόν λέξη servo αποδίδει άριστα τον ρόλο και την θέση του οχυρού στην κορυφή του βουνού. Η σχέση του χωριού με την ευρύτερη περιοχή (Ορχομενό, Μεγαλόπολη και κυρίως με την Ολυμπία η οποία για λόγους επικοινωνίας και ασφάλειας ήθελε ένα προωθημένο παρατηρητήριο, προπύργιο, φυλάκιο, στον τελευταίο προς την ενδοχώρα ορίζοντα που είναι το σημερινό χωριό Σέρβου), δικαιολογεί απόλυτα την ονομασία αυτή.

Επιβεβαίωση:

Μία νεότερη άποψη πλήρως τεκμηριωμένη, προχωρεί ακόμη περισσότερο στη σχέση των λέξεων ερύω και servo. Αναφέρει(7) ότι η λέξη servo = διαφυλάττω, σώζω, προέρχεται από το ελληνικό ρήμα (F)ερύομαι = σώζω, προστατεύω. (Το γράμμα υ γραφόταν και v και οι Λατίνοι το πρόφεραν ενίοτε ως β. Οπότε γίνεται: F = s, ε = e, ρ = r, υ = v, ω = ο και τελικά Fερύω = servo ). Υποστηρίζεται λοιπόν ότι το όνομα servo δεν πρόκειται για λατινική λέξη αλλά για ελληνική με λατινικά γράμματα και λατινική προφορά. Με μια ευφυέστατη, εύκολα αποδεκτή ερμηνεία, μετατροπής του (F)ερύω (και των παραγόγων του: έρυμα, οχύρωμα, κάστρο, φρούριο, προπύργιο) σε Servo, επιβεβαιώνεται πως το ελληνικό τοπωνύμιο ελάχιστα επηρεασμένο από τις ιστορικές μεταβολές κυριαρχεί "το ίδιο" με την ίδια σημασία, από τους αρχαιότατους χρόνους μέχρι σήμερα. Από το αρχαίο λοιπόν ελληνικό (F)ερύω προήλθε με λατινική γραφή το servo, το οποίο εν συνεχεία έδωσε -ως προερχόμενο από την λατινική γλώσσα- στην ελληνική το σέρβο και το οποίο τελικά σαν άκλιτη λέξη λόγω . . . λατινικής προέλευσης, παρέμεινε μέχρι σήμερα, σαν ονομασία του χωριού: (F)ερύω = Servo = Σέρβο.

Σημείωση: Σχετικά με την ελληνικότητα της Ρώμης μπορείτε να δείτε εδώ

Δευτέρα, Αυγούστου 09, 2010

ΤΑΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ: ''Ο ΔΗΜΟΣ ΣΕΡΒΙΩΝ-ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ είναι Π Ρ Ω Τ Α Γ Ω Ν Ι Σ Τ Η Σ...''


Είναι γνωστό ότι έχουμε εισέλθει σε μια περίοδο, όπου τόσο σε παγκόσμιο όσο και σε εθνικό επίπεδο, οι αλλαγές που συμβαίνουν εχουν άμεση επίπτωση στην τοπική αυτοδιοίκηση και στις τοπικές κοινωνίες… Είναι μια περίοδος, όπου επιβάλλεται μια στάση σοβαρή και σταθερή, από τις κατά τόπους ηγεσίες των νέων δήμων, που θα εξασφαλίζουν τις όσο το δυνατό καλύτερες υπηρεσίες στους πολίτες και θα δημιουργούν τις προυποθέσεις για μια ανάπτυξη απαραίτητη, για κάθε επαγγελματική και κοινωνική ομάδα.
Βέβαια, για να μπορέσουμε να δώσουμε λύσεις, πρέπει πρώτα να εχουμε μια σαφή και ρεαλιστική εικόνα των δυνατοτήτων και των προοπτικών που έχουν Σήμερα οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Και φυσικά πρέπει να υπάρχει Η θέληση, ο σχεδιασμός και το πρόγραμμα, καθώς και η δυνατότητα εφαρμογής του, για να απαντήσουμε μέσα σε αυτό το δύσκολο και ανταγωνιστικό περιβάλλον!
Είναι γνωστό ότι ο διευρυμένος Δήμος Σερβίων-Βελβεντού διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα, τα οποία μπορούν να αποτελέσουν την βάση για μια πολύπλευρη ανάπτυξη με θετικές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις… Ο τεράστιος φυσικός πλούτος της περιοχής μας, η μεγάλη ιστορική του παράδοση, τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προιόντα του, είναι στοιχεία, που μπορούν να δώσουν ακόμα καλύτερες προοπτικές για τον τόπο μας…Για αυτό, η περιοχή μας χρειάζεται την δημιουργία μιας ισχυρής πλειοψηφίας, στο νέο διευρυμένο Δήμο Σερβίων-Βελβεντού, με ηγεσία, που θα συνδέει την εμπειρία, την γνώση, την διάθεση για συλλογικές διαδικασίες, την τόλμη για ρήξεις και τομές, με την επιμονή για την επιτυχία.Μια ηγεσία, με μεγάλη κοινωνική ευθύνη, που θα ακούει τον πολίτη και θα βάζει μπροστά το κοινωνικό συμφέρον. Στην νέα πραγματικότητα που πλέον δημιουργείτε, με τον διευρυμένο Δήμο Σερβίων-Βελβεντού, εχουμε χρέος, ολοι να ανταποκριθούμε δυναμικά και να Δικαιώσουμε την επιλογή των πολιτών, που ζητούν πράξεις και έργα, με ποιοτικό αποτέλεσμα και καλυτερο τρόπο ζωής. Προσωπικά αυτην την πορεία πάντα ακολουθώ και ακόμα περισσότερο σήμερα, Για την ενεργό αντιμετώπιση των προβλημάτων της περιοχής μας, με τον νέο Δήμο Σερβίων-Βελβεντού και μια νέα ηγεσία, που θα είναι πρωταγωνιστής Στην υλοποίηση θετικών παρεμβάσεων και προσδοκιών για τον κόσμο του τόπου μας….

ΤΑΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ανεξάρτητος Δημοτικός Σύμβουλος Σερβίων

Κάτοικος Δήμου Σερβίων

Κυριακή, Αυγούστου 08, 2010

Αγρυπνία στην Ιερά Μονή Ζιδανίου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Την Τετάρτη 11 προς 12 Αυγούστου το απόγευμα στις 8 θα τελεστεί η καθιερωμένη Αγρυπνία στην Ιερά Μονή Ζιδανίου ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.Παύλου

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

Σάββατο, Αυγούστου 07, 2010

Τα επιδόματα των τριτεκνων του ΟΓΑ

Οι οικογένεις με τρία παιδιά λαμβάνουν απο τον ΟΓΑ μέχρι σήμερα τα εξής επιδόματα:
Με τη γέννηση του 3ου παιδιού καταβάλεται μια φορα (εφ' άπαξ) επίδομα 2000,00€ (καταβάλλεται επίσης σε καθε παιδί που θα γεννηθεί μετα το τρίτο, 4ο 5ο κλπ)

Για το τριτο παιδί που απέκτρησαν λαμβάνουν 178,81€ καθε μήνα( καταβάλεται όμως συνολικά κάθε δίμηνο) μέχρι το παιδί να γίνει 6 χρονών.

Για κάθε παιδί  δίνεται προσθετο επίδομα τρίτεκνου 44,68€.

Αυτό σημαίνει ότι μια τρίτεκνη οικογένεια που έχει το ένα της παιδί κάτω των 6 χρόνων να λαμβάνει  178,81+44,68+44,68=268,17€ το μήνα που αντιστοιχεί  στο δίμηνο 536,34€

Στην  τρίτεκνη οικογένεια με παιδιά πάνω των έξι χρονων και κάτω των εικοσιτρία, καταβάλεται
44,68+44,68+44,68=134,04€ το μήνα, και της καταβάλλεται το δίμηνο 268,08€

Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά εδώ  ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΣΕ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΡΙΤΕΚΝΟΥΣ

Για το νέο φορο πολυτελείας στα αυτοκινητα που αγγίζει τους τρίτεκνους και πολυτεκνους μπορείτε να διαβάσετε εδώ    και  εδω

Σημ.: Στις παραπάνω τιμές δεν υπολογίστηκε η παρακράτηση χαρτοσήμου υπερ ΟΓΑ που είναι μερικά ευρώ.
Να επισημάνυμε όμως οτι τα χαρτόσημα έχουν καταργηθεί εδω και πολλά χρόνια απο το ελληνικό δημόσιο.

Ενημέρωση:Πρόκειται να επιβληθει πλαφόν για τη χορήγηση του  επιδόματος των  τριτέκνων, με προυπόθεση το οικογενειακό εισόδημα για τη χορήγηση του επιδόματος  να είναι μικρότερο από 55.000€

Επίσης το αφορολόγητο εισόδημα για τους τρίτεκνους μέχρι στιγμής ορίζεται σε 12000€. Δηλαδή ότι εισόδημα έχει η οικογένεια πάνω απο αυτό το ποσό φορολογείται με συντελεστές κλιμακωτα.

2ο ΑΝΤΑΜΩΜΑ απανταχού AΥΛΙΩΤΩΝ 2010




2ο ΑΝΤΑΜΩΜΑ απανταχού AΥΛΙΩΤΩΝ με ζωντανή μουσική, γλέντι και χορό!Η εκδήλωση θα γίνει στο προαύλιο χώρο του Δημοτικού Σχολείου Αυλών! 2ο ΑΝΤΑΜΩΜΑ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΑΥΛΙΩΤΩΝ : ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2010 - ΑΥΛΕΙΟΣ ΧΩΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΥΛΩΝ ΩΡΑ:20.30-ΟΡΓΑΝΩΣΗ:ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ-ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΥΛΩΝ & Ε.Μ.Α. Σ ΑΥΛΩΝ '' Ο ΑΠΟΛΛΩΝ '' *** Για φέτος, η οργάνωση του 2ου Ανταμωμα ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΑΥΛΙΩΤΩΝ 2010,πραγματοποιείται απο κοινού με τον ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ-ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΑΥΛΩΝ & τον ΕΜΑΣ ΑΥΛΩΝ '' Ο ΑΠΟΛΛΩΝ ''. Στο χώρο του Δημοτικού Σχολείου, το Πανηγύρι - Αντάμωμα, των Απανταχού Αυλιωτών, με ζωντανή μουσική, φαγοπότι, κληρώσεις δώρων και φυσικά πολύ χορό! Είναι καλεσμένοι ΟΛΟΙ οι απανταχού Αυλιώτες, σε ενα Αντάμωμα με πολλές συγκινήσεις και αναμνήσεις...

Παρασκευή, Αυγούστου 06, 2010

H Ιστορία του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνα ( και η Αγία Θεοδώρα των Σερβίων)

http://ierapostoliko.blogspot.com




Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου.

Γενικά

Τις μέρες αυτὲς του Δεκαπενταυγούστου ψάλλονται, κάθε απόγευμα στις εκκλησίες μας, οι ωραίες καὶ πολὺ κατανυκτικὲς ακολουθίες, πρὸς τιμὴ της Παναγίας, που είναι γνωστὲς ως «Παρακλήσεις».

Πρόκειται για τους δύο Παρακλητικούς Κανόνες ,τον Μικρό και τον Μεγάλο.

Ονομάζονται «Παρακλητικοί» οι δύο κανόνες στην Υπεραγία Θεοτόκο, επειδὴ οι πιστοί, τα αισθήματα των οποίων εκφράζουν οι κανόνες, ικετεύουν καὶ παρακαλουν τὴν Παναγία μὲ τὶς μεσιτείες καὶ πρεσβείες της πρὸς τὸν φιλάνθρωπο Θεό καὶ Υιό της (»πολλὰ γὰρ ἰσχύει δέησις μητρὸς πρὸς εὐμένειαν Δεσπότου») νὰ ικανοποιήσῃ καὶ νὰ εκπληρώσει τὰ φλέγοντα αιτήματα των προσευχών τους πρὸς αυτή (»τάχυνον εἰς πρεσβείαν καὶ σπεῦσον εἰς ἱκεσίαν…»).

Έτσι τὸ περιεχόμενο των δύο αυτών κανόνων είναι η έκφραση και η διατύπωση , εκ μέρους των πιστών, κραυγαλέων αιτημάτων απόγνωσης, φόβου, αγωνίας και πόνου, επειδὴ βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης καὶ θλίψεως καὶ περιστάσεων δυσμενών, βασάνων, πειρασμού καὶ συμφορών του βίου· απευθύνονται δὲ τὰ αιτήματα αυτὰ προς την Υπεραγία Θεοτόκο, ἡ οποία ειναι «σκέπη κραταιά, ὅπλον σωτηρίας», «ἐλπὶς ἀπηλπισμένων, ἀσθενῶν συμμαχία, θλιβομένων χαρά καὶ ἀντίληψις» γιὰ νὰ εὕρουν τὴν ταχινἠν καὶ βεβαίαν ἐκπλήρωσιν αὐτῶν.

Μὲ άλλα λόγια, «οι δύο παρακλητικοὶ κανόνες είναι σπαραξικάρδιες προσευχές του πονεμένου καὶ βασανισμένου λαού μας καὶ ανθρώπου κάθε εποχής, πρὸς τὴν Πάναγνο Μητέρα του Κυρίου, τὴν μόνη ελπίδα καὶ αντίληψη καὶ «προστάτιν καὶ φρουρὰν ἀσφαλεστάτην», «σκέπην κραταιάν» καὶ «καταφύγιον πάντων τῶν χριστιανῶν», γιὰ νὰ βρούν παρηγορία, ἀνακούφιση στοὺς πόνους των, θεραπεία των ψυχικών καὶ σωματικών ασθενειών των, απαλλαγὴ απὸ τοὺς ποικίλους πειρασμοὺς της ζωής, σωτηρία καὶ έλεος εκ μέρους του Θεού».

Ο Ποιητής του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνα(Μ.Π.Κ)

Γιὰ τὸν ποιητὴ του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνος(Μ.Π.Κ.), έχουμε σαφείς μαρτυρίες καὶ είναι γνωστὸ τὸ όνομά του, τὸ ὁποῖο φέρεται σὲ όλη τὴ χειρόγραφη παράδοση καὶ σὲ όλες τὶς ‘εντυπες εκδόσεις του.

Ο ποιητὴς λοιπόν του μεγάλου Παρακλητικού Κανόνος είναι ο Θεόδωρος Β´ Δούκας Λάσκαρις, βασιλιάς τῆς αυτοκρατορίας τῆς Νικαίας, ποὺ ιδρύθηκε μετὰ τὴν Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως απὸ τοὺς Φράγκους, σαν αντίσταση στὴν Φραγκοκρατία ποὺ επεβλήθηκε απὸ τὴν Δ´ Σταυροφορία κατὰ τὰ έτη 1204 – 1261.

Ὁ χρόνος άρα που γράφτηκε ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανόνας είναι ὁ ΙΓ´ μ.Χ. αιώνας καὶ συγκεκριμένα τὸ διάστημα των ετών 1204 – 1258 μ.Χ.που ἔζησε ὁ ποιητής του Θεόδωρος Β´ Λάσκαρις.

.Ο Επιληπτικός Αυτοκράτορας

Ο Θεόδωρος Β΄ Λάσκαρης ήταν γιος του Ιωάννη Βατάτζη και της Ειρήνης Λάσκαρη, και εγγονός του Θεοδώρου Α΄Λάσκαρη δημιουργού του κράτους της Νικαίας. Κληρονόμησε μια πολύ δυνατή αυτοκρατορία, και το ίδιο δυνατή την παρέδωσε στους διαδόχους του.

Ήταν πολύ μορφωμένος, και είχε πλούσια φιλοσοφική και θεολογική κατάρτιση. Δάσκαλοί του ήσαν οι Νικήφόρος Βλεμμύδης και Θεόδωρος Ακροπολίτης.

Όταν πάντρεψε την κόρη του με τον Νικηφόρο γιο του δεσπότη της Ηπείρου Μιχαήλ και της Θεοδώρας , του παραχωρήθηκαν το Δυρράχιο και τα Σέρβια.

Πάσχοντας από επιληψία βαριάς μορφής αδυνατούσε να ασκεί τακτικά τα καθήκοντά του και με το πέρασμα του χρόνου η επιδείνωση της υγείας του, του προκαλούσε έντονες εμμονές, στρέφοντας πολλούς υψηλόβαθμους αξιωματούχους εναντίον του.Ειδικότερα η συναισθηματική του αστάθεια εκφράζεται κυρίως «σαν κατάθλιψη η σαν διάχυση του συναισθήματος ¨..

Σε μια από το πλήθος των επιστολών του ,ιδιαίτερα αποκαλυπτικών του εσώτερου ψυχισμού του γράφει: «Ίδης τον παντάπασιν χαροπόν,κατηφή ,δεινόν ,συννοίας μεστόν και παντοίως τη λύπη τρωθέντα και τιτρωσκόμενον .Οίμοι τι εν εμοί γέγονεν!Ουδέν άλλο είποιμι ή ότι πάντως κάθαρσις ψυχική και ταπείνωσις σαρκική ίνα σώση ο πλάστης το συναμφότερον»(J.B.Papadopoulos)

Κάποτε στον δρόμο της Ιστορίας ,συναντήθηκε με το πρόσωπο της Θεοδώρας ,της Βασίλισσας του Δεσποτάτου της Ηπείρου και σημερινής Αγίας και πολιούχου της Άρτας.

Η κόρη του Μαρία παντρεύτηκε τον Νικηφόρο ,τον πρωτότοκο γυιό του Μιχαήλ και της Θεοδώρας. Ο χαρακτήρας της Θεοδώρας , που είχε αποκτήσει «υπομονή αγίας και συνείδηση ειρηνοποιού»(D.M.Nicol), αλλά και η Θεοτοκοφιλία της ήταν παραδειγματική και καταλυτική γι αυτόν.Και στις δύσκολες ώρες του συλλογικού βίου και του ατομικού πόνου έμαθε από την Θεοδώρα ,(που οι περιπέτειες της ζωής της έκαναν να κυλήσουν από τα μάτια της ¨θρόμβοι δακρύων» και να στραφεί προσευχητικά πολλές φορές προς το πρόσωπο της Θεοτόκου ) να στρέφει τα βλέμματα στην μορφή της Γιάτρισσας Παναγίας .Και να απευθύνει σε Αυτή κατανυκτικές επικλήσεις ,που εκφράζουν ένα έντονο ψυχικό άλγος.

Αποτέλεσμα αυτών των διαρκών προσευχητικών επικλήσεων του Θεοδώρου προς την Θεοτόκο είναι και ο Μεγάλος Παρακλητικός Κανόνας που αυτός συνέθεσε.

Λίγο πρίν από τον θάνατό του ζήτησε να εξομολογηθεί.Έπεσε στα πόδια του εξομολογητή και ¨δακρύων απλέτοις ρεύμασι την γήν εν ή κατέκειτο έπλυνεν ,ώστε και πηλόν γεγενήσθαι εκ τούτων …το «εγκατέλιπόν σε Χριστέ» συνεχώς επεφώνει»(Γ.Ακροπολίτης )

Η ίδια αυτή κραυγή ενός έντονου ψυχικού άλγους ξεπηδά και και μέσα από τον Μεγάλο Παρακλητικό Κανόνα , που σήμερα αντηχεί στους ναούς στα δειλινά του ελληνικού Δεκαπενταύγουστου ,συγκινώντας τους πιστούς με τους έξοχους στίχους του ,γεμάτους από βαθιά εσωτερική οδύνη και συντριβή.

«Των λυπηρών επαγωγαί χειμάζουσι την ταπεινήν μου ψυχήν και συμφορών νέφη την εμήν καλύπτουσι καρδίαν»

. «Βλέψον ιλέω όμματί σου και επίσκεψαι την κάκωσιν ήν έχω»

Ο Θεόδωρος Β’ Λάσκαρις πέθανε στο Νυμφαίο σε ηλικία 36 ετών.

Ο ΡΩΣΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΤΟ 1392 Μ.Χ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΝ ΣΤΕΨΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ

http://apantaortodoxias.blogspot.com

Η ΣΤΕΨΗ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥΗΛ (1392)
Ακριβώς ένα χρόνο μετά τον θάνατο του αυτοκράτορα Ιωάννη Παλαιολόγου ανεβαίνει στο θρόνο του Βυζαντίου ο γιος του Μανουήλ. Τη μεγαλοπρεπή τελετή στο ναό της Αγίας Σοφίας παρακολούθησε ο Ρώσος μοναχός Ιγνάτιος και περιγράφει με ζωντάνια όλες τις γραφικές λεπτομέρειες στο κεφάλαιο του ανεκτίμητου οδοιπορικού του πού έχει τίτλο : «Ή στέψη του αυτοκράτορα Μανουήλ και της αυτοκράτειρας». Πρόκειται για αυθεντική, άμεση μαρτυρία, πειστικότερη και πιο αξιόπιστη από τις αφηγήσεις των Βυζαντινών χρονογράφων και ιστορικών.
«Το έτος 6898, ( αντιστοιχεί στο 1389-1390 μ.χ) Φεβρουαρίου 20, ημέρα Κυριακή, ο Άγιος Πατριάρ­χης Αντώνιος έστεψε τον αυτοκράτορα Μανουήλ και την αυτοκράτειρα. Το θέαμα ήταν επιβλητικό.
»την παραμονή έγινε ολονύχτια λειτουργία στην Αγία Σοφία. την αυγή πήγα κι εγώ και βρήκα κιόλας πολύν κόσμο. Οι άντρες είχαν πάρει θέση στο εσωτερικό της εκκλησίας και οι γυναίκες στις εξέδρες.
»Ή τελετή ήταν αριστουργηματικά οργανωμένη. Οι γυναίκες είχαν τοποθετηθεί πίσω από διαφανή μεταξωτά παραπετάσματα. Κι' ενώ δε μπο­ρούσε κανείς να δή τις χάρες των ωραίων, ωχρών προσώπων τους, εκείνες έβλεπαν τα πάντα στο ναό.
»οι ψαλτάδες στέκονταν όρθιοι, ντυμένοι μεγαλόπρεπα. Φορούσαν μα­κριά και πλατειά φελόνια και στη μέση ζώνες. τα μανίκια ήταν κι' αυτά φαρδιά και μακριά, άλλα δαμασκηνά και άλλα από μετάξι με επωμίδες στολισμένες με δαντέλες, χρυσάφι και μαργαριτάρια. στο κεφάλι φορούσαν πίλους μυτερούς στολισμένους με δαντέλες. Ήταν πολυάριθμοι και στέκον­ταν ασάλευτοι, έτσι πού θαρρούσες πώς έβλεπες εικόνες ζωγραφιστές. Ό πρωτοψάλτης ήταν ένας άντρας καταπληκτικής ομορφιάς με μαλλιά άσπρα, σαν Το χιόνι.
«Υπήρχαν εκεί Φράγκοι τού Γαλατά, Βυζαντινοί, Ρωμαίοι, Ισπανοί, Γερμανοί, Γενοβέζοι, Βενετοί και θαύμαζες νά τούς βλέπεις. Στέκονταν σε δυο σειρές, και καθένας είχε Το έμβλημα τής χώρας του. Άλλοι φορούσαν στολές από πορφυρό βελούδο, άλλοι από βελούδο κερασί κι' άλλοι από βελούδο βαθυγάλαζο. από Το λαιμό τους κρέμονταν χρυσά ή μαργαριταρένια περι­δέραια και χρυσές καδένες. Δεξιά, κάτω από τα υπερώα, είχε στηθεί μία εξέ­δρα με ολοπόρφυρο κάλυμμα. Πάνω στην εξέδρα υπήρχαν δύο χρυσοί θρόνοι.
»Ό αυτοκράτορας μπήκε στο ναό από την πρώτη μεγάλη θύρα της εισόδου πού ονομάζεται αυτοκρατορική. στο μεταξύ οι υμνωδοί έψελναν έναν ύμνο θαυμαστής μελωδίας.
»'Η αυτοκρατορική πομπή προχωρούσε τόσο αργά πού χρειάστηκαν τρεις ώρες για νά καλύψει την απόσταση από τη μεγάλη πύλη ως Το θρόνο. Δώδεκα ένοπλοι άντρες, σιδερόφραχτοι από την κορυφή ως τα νύχια βάδιζαν γύρω από τον αυτοκράτορα. Μπροστά του προχωρούσαν δύο μακρυμάλληδες σημαιοφόροι με τα αυτοκρατορικά λάβαρα. τα κοντάρια των σημαιών, οι στολές τους και τα κάπελα τους ήταν κατακόκκινα. Ακόμη πιο μπροστά βάδιζαν οι κήρυκες. οι λαβές των ράβδων τους ήταν ασημένιες και καταστόλιστες από μαργαριτάρια.
»Ό αυτοκράτορας ανεβαίνει στο θρόνο, περιβάλλεται την αυτοκρατο­ρική πορφύρα, περιζώνεται Το αυτοκρατορικό διάδημα και φοράει Το στέμμα με τον οδοντωτό γύρο. Έπειτα κατεβαίνει από Το θρόνο και μαζί με την αυτοκράτειρα κάθονται στα χρυσά καθίσματα.
»Κι' αμέσως αρχίζει ή θεία λειτουργία. Το αυτοκρατορικό ζευγάρι είναι καθισμένο στους χρυσούς θρόνους. Πριν από την έξοδο των Τιμίων Δώρων δύο αρχιεπίσκοποι πλησιάζουν τον αυτοκράτορα και κλίνοντας την κεφαλή, του απευθύνουν χαιρετισμό. Ό αυτοκράτορας σηκώνεται και προχωρεί προς Το Ιερό. Προπορεύονται οι σημαιοφόροι. Γύρω του βρίσκονται πάντοτε οι δώδεκα σιδερόφραχτοι.
»Ό αυτοκράτορας μπαίνει στο Ιερό. οι δυο σημαιοφόροι και οι ένοπλοι παίρνουν θέση μπροστά από τις δύο πλευρές της Ωραίας Πύλης.
«Μόλις βγαίνουν τα Τίμια Δώρα ο αυτοκράτορας προχωρεί με μία λαμ­πάδα στο χέρι. Ό πατριάρχης Αντώνιος μένει στη θέση του, στη μέση του ναού. Ύστερα πατριάρχης και αυτοκράτορας ανεβαίνουν στον άμβωνα. Φέρ­νουν στον πατριάρχη σ' ένα δίσκο τα δύο αυτοκρατορικά στέμματα. Δύο αρχιδιάκονοι ευλογούνται από τον πατριάρχη, πλησιάζουν την αυτοκράτειρα και της απευθύνουν βαθύ χαιρετισμό. Ή αυτοκράτειρα έρχεται στη βάση του άμβωνα. Ό πατριάρχης κρεμά τότε ένα σταυρό στο λαιμό του αυτοκράτορα και του δίνει έναν άλλο σταυρό στο χέρι. Ύστερα ο πατριάρχης παίρνει Το αυτο­κρατορικό στέμμα, ευλογεί τον αυτοκράτορα, τοποθετεί την κορώνα στην κεφαλή του και δίνοντας του την άλλη κορώνα τον προστάζει νά κατέβει και νά την αποθέσει στην κεφαλή της αυτοκράτειρας. Ό αυτοκράτορας στέφει την αυτοκράτειρα, χαιρετά από τη βάση του άμβωνα τον πατριάρχη με Το χέρι και με Το στέμμα. Ό πατριάρχης όρθιος στον άμβωνα, ευλογεί από μακριά Το αυτοκρατορικό ζεύγος κι' εκείνοι του ανταποδίδουν Το χαιρετισμό. Έπειτα γυρίζουν στις θέσεις τους και κάθονται στους χρυσούς θρόνους.
»Ό πατριάρχης μπαίνει στο Ιερό από την Ωραία Πύλη και συνεχίζει τη θεία λειτουργία. Μόλις ακούγεται Το χερουβικό, οι αρχιδιάκονοι ξαναπλησιάζουν τον αυτοκράτορα και του απευθύνουν χαιρετισμό όπως την πρώτη φορά. Ό αυτοκράτορας σηκώνεται με ευλάβεια και φόβο και μπαίνει στο Ιερό. Προχωρεί μπροστά από τα Τίμια Δώρα κρατώντας μία λαμπάδα στο χέρι κι' ακολουθεί όλος ο κλήρος με την καθιερωμένη τάξη.
))Ή πομπή των Τιμίων Δώρων διαρκεί όσο και Το χερουβικό. Ξανα­μπαίνοντας στο Ιερό ο αυτοκράτορας θυμιατίζει την Αγία Τράπεζα. Θα μείνει στο ιερό ως τη στιγμή της Αγίας Κοινωνίας. Τον πλησιάζουν πάλι οι αρχιδιάκονοι και του απευθύνουν νέο χαιρετισμό.
»Κι' όταν ή αυτοκράτειρα κατεβαίνει από την εξέδρα του θρόνου Όλο Το εκκλησίασμα ορμά και ξεσχίζει Το ύφασμα πού καλύπτει Το θρόνο και καθέ­νας αγωνίζεται νά κράτηση ένα κομμάτι. Ή αυτοκράτειρα μπαίνει στο ιερό από την μεσημβρινή πύλη για νά μεταλάβει. όσο για τον αυτοκράτορα, εκείνος Θα κοινωνήσει μαζί με τον κλήρο στην Αγία Τράπεζα από τα χέρια του πατριάρχη.
»Ύστερα ο πατριάρχης αφήνει Το Ιερό και γυρίζει στον πατριαρχικό θρόνο του. εκεί πηγαίνει ο αυτοκράτορας ντυμένος τον βασιλικό μανδύα και φορώντας Το στέμμα στην κεφαλή. Ό πατριάρχης ευλογεί Το αυτοκρατορικό ζεύγος και καλεί τον αυτοκράτορα νά άγρυπνη για την αιωνιότητα της ορθο­δοξίας, τον εξορκίζει νά σέβεται τούς παλιούς νόμους, νά μην αξιώνει εκείνο πού δεν του οφείλουν, νά τον συνεχή ο φόβος του Θεού και νά θυμάται τον θάνατο διότι «χους ει και εις χουν απελεύσει».
«Κανένας δεν τολμά νά πλησίαση τον αυτοκράτορα για νά τον συγχαρεί ύστερα απ’ αυτά τα λόγια του πατριάρχη, ούτε πρίγκιπες, ούτε μεγιστάνες, ούτε στρατηγοί. Ξαφνικά τον κυκλώνουν οι μαρμαράδες και ταφοποιοί πού ήρθαν νά του παρουσιάσουν δείγματα μαρμάρου και πέτρας και τον ρωτούν από ποιο προτιμάει ή Μεγαλειότης του νά χτισθή Το μνήμα του, ενθυμίζοντας του την παραβολή ότι ο άνθρωπος είναι θνητός και περαστικός άπ' αύτη τη μάταιη ζωή, πού τόσο γρήγορα χάνεται. του έλεγαν : «Πρόσεξε την ψυχή σου, κυβέρνα με ευλάβεια την αυτοκρατορία σου. Νά έχεις ταπεινοσύνη στη μεγαλοσύνη σου. Φοβού τον Κύριο και έσο ταπεινός και φιλάνθρωπος. Και ή Θεία Χάρη Θα σε σώση».
»Τότε τον πλησίασαν οι πρίγκιπες, οι στρατηγοί, οι ιερείς και όλοι οι ευγενείς και του είπαν ό,τι συνηθίζεται σ' αυτές τις περιστάσεις.
»Ύστερα από τη στέψη ο αυτοκράτορας, αφού πήρε την ευλογία του πατριάρχη βγήκε από Το ναό μετά φόβου Θεού. Και καθώς έβγαινε, ο λαός τον έραινε με χρυσά νομίσματα. τα πετούσε με τις χούφτες, έτσι πού έπεφταν σαν βροχή πάνω στην αυτοκράτειρα».


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΞΕΝΟΙ ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ . ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΥ. ΤΟΜΟΣ Α

῾Η Μεταμόρφωση τοῦ Σωτῆρος.

Καθηγητοῦ Γεωργίου Μαντζαρίδη
Θεολογικὴ Σχολὴ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Η ΜΕΤΑΜΟΦΩΣΗ τοῦ Σωτῆρος ἔχει κεντρικὴ θέση στὴν ᾿Ορθόδοξη ᾿Εκκλησία καὶ Θεολογία. Εἶναι τὸ γεγονός, ποὺ ἀποκαλύπτει τὴν δόξα τῆς ᾿Εκκλησίας καὶ τῶν πιστῶν. Εἶναι ἡ μαρτυρία τῆς νέας καταστάσεως, ποὺ εἰσάγεται μὲ τὴν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ στὴν ἱστορία.
Κατὰ τὴν Μεταμόρφωση, ὁ Χριστὸς φανερώνει μέσα ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη φύση Του τὴν ἄκτιστη δόξα τῆς θεότητός Του. Ταυτόχρονα προσλαμβάνει στὴν ἄκτιστη θεϊκὴ δόξα τοὺς ἀνθρώπους ποὺ τὸν περιβάλλουν.
῾Ο Μωϋσῆς καὶ ὁ ᾿Ηλίας μετέχουν στὴν ἴδια λαμπρότητα μὲ τὸν Χριστό.
῾Η μόνη διαφορὰ εἶναι ὅτι ὁ Χριστὸς ἀποτελεῖ τὴν πηγή, ἐνῶ αὐτοὶ τοὺς δέκτες τῆς θείας λαμπρότητας.
῾Ο λόγος, γιὰ τὸν ὁποῖο μεταμορφώθηκε ὁ Χριστὸς ἐνώπιον τῶν Μαθητῶν, ἦταν ἡ προσέγγιση τῆς ἡμέρας τῆς Σταυρώσεώς Του: «῞Ινα ὅταν σὲ ἴδωσι σταυρούμενον, τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον» .
Μὲ τὴν Μεταμόρφωση ὁ Χριστὸς ἀπὸ τὴν μιὰ μεριὰ βεβαιώνει τὴ θεότητά Του, ποὺ λίγο νωρίτερα εἶχαν ὁμολογήσει οἱ Μαθητὲς μὲ τὸ στόμα τοῦ ᾿Αποστόλου Πέτρου, ἐνῶ ἀπὸ τὴν ἄλλη προσφέρει μιὰ πρώτη ἐμπειρία τῆς ἐλεύσεως τῆς Βασιλείας Του.
῾Ο ἑορτασμὸς τῆς Μεταμορφώσεως στὶς 6 Αὐγούστου δὲν μᾶς βοηθεῖ ἴσως νὰ θυμηθοῦμε τὸν ἄμεσο σύνδεσμό της μὲ τὸν Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ. Μόνο ἂν σκεφθοῦμε ὅτι μετὰ μερικὲς ἑβδομάδες, στὶς 14 Σεπτεμβρίου, γιορτάζεται ἡ Παγκόσμιος ῞Υψωσις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ποὺ θυμίζει τὴν Μ. Παρασκευή, βρίσκουμε τὴν ἱστορικὴ συνάφεια τῆς ῾Εορτῆς.
῾Ως ἱστορικὸ δηλαδὴ γεγονός, ἡ Μεταμόρφωση πραγματοποιήθηκε λίγες ἑβδομάδες πρὶν τὸ Πάθος. Στὸ ἐκκλησιαστικὸ ἑορτολόγιο θὰ εἶχε ἀπὸ ἱστορικὴ σκοπιὰ τὴν θέση της λίγες ἑβδομάδες πρὶν τὸ Πάσχα· ἴσως τόσες, ὅσες τὴν χωρίζουν τώρα ἀπὸ τὴν ῞Υψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.
Καὶ δὲν πρέπει νὰ θεωρεῖται τυχαῖο ὅτι στὴν θέση αὐτὴ τοποθέτησε ἡ ᾿Εκκλησία μας μιὰν ἄλλη ἑορτή· τὴν ἑορτὴ τοῦ θεολόγου τοῦ Θαβωρείου Φωτός, τοῦ ῾Αγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ.῎Ετσι ἡ δεύτερη Κυριακὴ τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς, πέντε ἑβδομάδες πρὶν τὸ Πάσχα, εἶναι ἀφιερωμένη στὸν ῞Αγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ.
Εἶναι ἐξάλλου χαρακτηριστικό, ὅτι καὶ στὰ τρία συνοπτικὰ Εὐαγγέλια τὸ γεγονὸς τῆς Μεταμορφώσεως ἀναφέρεται ἀμέσως μετὰ τὴν δήλωση τοῦ Χριστοῦ, ὅτι «εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει» .
῎Ετσι ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Χριστοῦ, ὅπως ἐπισημαίνεται καὶ στὴν Πατερικὴ Παράδοση, ἔρχεται ὡς «ἐν δυνάμει» φανέρωση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
῾Ο Χριστὸς μὲ τὴ Μεταμόρφωσή Του ἐπαληθεύει καὶ ἐνισχύει τὴν πίστη στὴν θεότητά Του, ποὺ ἤδη ὁμολόγησαν οἱ Μαθητές.Κατὰ τὴν Μεταμόρφωση ὁ Χριστὸς δὲν προσέλαβε κάτι ποὺ δὲν εἶχε πρίν, ἀλλὰ φανέρωσε, στὰ μέτρα καὶ πάλι τῆς δεκτικότητας τῶν Μαθητῶν Του, τὴν δόξα ποὺ εἶχε πάντοτε ὡς Θεάνθρωπος. ῾Η δόξα δηλαδὴ ποὺ εἶδαν οἱ τρεῖς Μαθητὲς στὸ ὄρος Θαβὼρ δὲν ἦταν κάποιο παροδικὸ φαινόμενο, ἀλλὰ τὸ αἰώνιο Φῶς τῆς θείας φύσεως τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸ δηλώνει καὶ ὁ ὑμνογράφος τῆς ᾿Εκκλησίας μας, ὅταν λέει:
«Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει, Χριστὲ ὁ Θεός, δείξας τοῖς μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο» .
Τὸ φῶς τῆς Μεταμορφώσεως εἶναι τὸ ῎Ακτιστο Φῶς τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἦρθε στὸν κόσμο μὲτὴν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ. Βέβαια ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ὡς ἄναρχη καὶ ἀτελεύτητη δὲν περιορίζεται στὸν χρόνο, ἀλλὰ τὸν ὑπερκαλύπτει καὶ τὸν μεταμορφώνει. Δὲν ἀρχίζει μετὰ τὸ τέλος τῆς ἱστορίας, ἀλλὰ ὑπάρχει ἤδη μέσα σ᾿ αὐτὴν καὶ πάνω ἀπὸ αὐτήν, καὶ θὰ ἐξακολουθεῖ νὰ ὑπάρχει πέρα ἀπὸ αὐτήν.
Στὴν πραγματικότητα δηλαδὴ ἡ «ἐν δυνάμει» ἔλευση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο, παρὰ ἡ «ἐν δυνάμει» φανέρωσή Της. Δὲν ἔρχεται κάτι ποὺ δὲν ὑπῆρχε προηγουμένως, ἀλλὰ φανερώνεται αὐτὸ ποὺ ὑπῆρχε καὶ θὰ ὑπάρχει πάντοτε.
῞Οπως τὸ ῎Ακτιστο Φῶς, ποὺ φανερώθηκε κατὰ τὴν Μεταμόρφωση στοὺς Μαθητές, ὑπῆρχε ἐξαρχῆς καὶ παραμένει αἰώνια στὴ θεανθρώπινη ὑπόσταση τοῦ Χριστοῦ, ἔτσι καὶ ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἦρθε στὸν κόσμο μὲ τὸν Χριστό, φανερώνεται μερικὲς φορὲς στοὺς πιστούς, ὡς προανάκρουσμα τοῦ Μέλλοντος Αἰῶνος.
῾Η χριστιανικὴ Πίστη δὲν στηρίζεται σὲ κάποια ἠθικὴ ἀρχὴ ἢ ἰδεολογία, ἀλλὰ θεμελιώνεται στὴν φανέρωση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ μέσα στὴν ἱστορία. Χαρακτηριστικὴ εἶναι ἡ μαρτυρία τοῦ ᾿Αποστόλου Πέτρου, ποὺ ἀναφέρεται ἀκριβῶς στὴν ἐμπειρία του ἀπὸ τὴ Μεταμόρφωση, προκειμένου νὰ δηλώσει τὴν ἀλήθεια τοῦ χριστιανικοῦ κηρύγματος:
«Οὐ γὰρ σεσοφισμένοις μύθοις ἐξακολουθήσαντες ἐγνωρίσαμεν ὑμῖν τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ δύναμιν καὶ παρουσίαν, ἀλλ᾿ ἐπόπται γενηθέντες τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος» .
Χωρὶς τὴν ἐμπειρία τῶν οὐρανίων δὲν ἐλευθερώνεται ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τοὺς πειρασμοὺς τῶν ἐπιγείων. Οἱ ᾿Απόστολοι τοῦ Χριστοῦ, οἱ Μάρτυρες, οἱ ῞Αγιοι καὶ οἱ ᾿Ασκητὲς τῆς ᾿Εκκλησίας δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ νικήσουν τὸν κόσμο καὶ νὰ προσφέρουν τὰ πάντα γιὰ τὸν Χριστό, ἂν δὲν εἶχαν κάποιαγεύση τῆς οὐρά νιας μακαριότητας.
῾Η ἐν Χριστῷ υἱοθεσία κερδίζεται ἀπὸ τὴν παροῦσα ζωή. «Νῦν τέκνα Θεοῦ ἐσμεν», γράφει ὁ ᾿Απόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς ᾿Ιωάννης, «καὶ οὔπω ἐφανερώθη τί ἐσόμεθα· οἴδαμεν δὲ ὅτι ἐὰν φανερωθῇ, ὅμοιοι Αὐτῷ ἐσόμεθα, ὅτι ὀψόμεθα αὐτὸν καθώς ἐστι» .
Τὴν αἴσθηση τῆς ἐν Χριστῷ υἱοθεσίας ἀποκτᾶ ὁ ἄνθρωπος στὴν ζωή του μὲ τὴν τήρηση τῶν θείων ἐντολῶν. Μὲ τὴν αὐταπάρνηση καὶ τὴν αὐτοπροσφορά του στὸν Θεὸ καὶ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἀποτελεῖ μιὰ μορφὴ θανάτου, γίνεται ὁ πιστὸς μέτοχος τῆς θείας Ζωῆς καὶ Βασιλείας.
῾Η γεύση τῆς αἰωνιότητας δὲν ἀρχίζει μετὰ τὸ Σταυρό, ἀλλὰ μὲ τὸν Σταυρό. ῾Η ὑπακοὴ στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ «μέχρι θανάτου» εἶναι ἤδη μετοχὴ στὴν ἀνάσταση. ῞Οπως ἡ δόξα τοῦ Χριστοῦ ἀρχίζει μὲ τὸ Σταυρό, ποὺ συντρίβει τὶς δυνάμεις τοῦ πονηροῦ, ἔτσι καὶ ἡ δόξα τῶν χριστιανῶν ἀρχίζει μὲ τὴν ἑκούσια ἀποδοχὴ τοῦ θανάτου γιὰ τὸν Χριστό, ποὺ συντρίβει τὸν παλαιὸ ἄνθρωπο καὶ ἀποκαλύπτει τὸ νέο.
῾Η Μεταμόρφωση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ προετοιμασία τοῦ Σταυροῦ. Καὶ ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ ἀφετηρία τῆς δόξας Του ὡς ἀνθρώπου. ῾Ο Χριστὸς μὲ τὴν Μεταμόρφωση δὲν ἀποκτᾶ τίποτε καινούργιο, ἀλλὰ ἐνισχύει τοὺς Μαθητὲς ἐνόψει τῆς Σταυρώσεώς Του. Οἱ Μαθητὲς χρειάζονταν τὴν ἐνίσχυση αὐτή, γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουν τὸ Σταυρὸ τοῦ Διδασκάλου τους, ὅπως καὶ τὸ δικό τους σταυρὸ ἀργότερα γιὰ τὸ ὄνομα τοῦ Διδασκάλου τους.
῾Η πύλη τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ Σταυρός. Καὶ ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ μέσα στὸν κόσμο ἀρχίζει μὲ τὸ Σταυρό. Κάθε φανέρωση τῆς δόξας τοῦ Θεοῦ μέσα στὴν ἱστορία, πρὶν ἢ μετὰ τὴν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ, ἀποτελεῖ προτύπωση ἢ προέκταση τοῦ Σταυ ροῦ τοῦ Χριστοῦ.
Κάθε ἐμπειρία τῆς δόξας τοῦ Θεοῦ κατὰ τὴν παρούσα ζωὴ προαναγγέλλει ἢ συνοδεύει τὴνἐμπειρία τοῦ Μυ στηρίου τοῦ Σταυροῦ.
Περιοδ. «᾿Ορθόδοξη Μαρτυρία» (Κύπρου), ἀρ. 49/῎Ανοιξη-Καλοκαίρι 1996,σελ. 8-10.

http://dosambr.wordpress.com/

Πέμπτη, Αυγούστου 05, 2010

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ (α)
Ἀπὸ τὸ καινούργιο βιβλίο τοῦ Σεβ. Μητροπ. Γόρτυνος Ἰερεμίου (Φούντα)
«Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ» (Σύντομα κηρύγματα), Δημητσάνα-Μεγαλόπολη 2010.
Ἀπὸ τὸ σημερινό μου κήρυγμα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, θὰ ἀρχίσω νὰ σᾶς μιλῶ γιὰ τὴ Θεία Λειτουργία. Ἄν σᾶς ρωτήσει κανεὶς ποιό εἶναι τὸ καλύτερο καὶ τὸ ὡραιότερο πράγμα ποὺ γίνεται στὴν γῆ, νὰ τοῦ ἀπαντήσετε: Εἶναι ἡ Θεία Λειτουργία. Ὄχι ὅμως μόνο κάτω στὴν γῆ, ἀλλά, κατὰ ἀνερμήνευτο μυστικὸ τρόπο, παράλληλα μέ ‘μᾶς, καὶ πάνω στὸν οὐρανὸ τελοῦν οἱ Ἄγγελοι τὴν Θεία Λειτουργία. Τὸ ἀνώτερο λοιπὸν στὴν γῆ καὶ στὸν οὐρανὸ εἶναι ἡ Θεία Λειτουργία.
Ἡ Θεία Λειτουργία, ἀγαπητοί μου, δὲν εἶναι ἔργο ἡμῶν τῶν Ἱερέων μόνο. Γιατὶ ἔτσι λέγουν πολλοί, ὅτι ἡ Λειτουργία εἶναι «δουλειὰ τῶν παπάδων». Ὄχι! λέγεται «Λειτουργία», γιατὶ εἶναι ἔργο τοῦ «λείτους». Αὐτὲς οἱ δύο λέξεις «ἔργον» καὶ «λεῖτος» κάνουν τὴ λέξη «Λειτουργία». «Λεῖτος» λέγεται ὁ λαός. Ἄρα ἡ Λειτουργία εἶναι ἔργο τοῦ λαοῦ. Αὐτὸ εἶναι τὸ μεγάλο ἔργο, ἀγαπητοί μου, αὐτὴ εἶναι ἡ μεγάλη προσφορά, ποὺ κάνει ἡ Ἐκκλησία γιὰ τὸν λαὸ της: Κάνει γι’ αὐτὸ τὴν Θεία Λειτουργία, ποὺ εἶναι τὸ πᾶν, ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ τὴν κάνουν οἱ σοφοὶ καὶ οἱ ἄρχοντες τοῦ κόσμου. Κι ἀφοῦ λοιπὸν ἡ Θεία Λειτουργία γίνεται γιὰ τὸν λαό, ἐλᾶτε νὰ σᾶς πῶ τώρα τὴν πρώτη ἀλήθεια: Μόνος του ὁ παπᾶς χωρὶς νὰ ἔχει καὶ λαὸ στὴν Ἐκκλησία, ἔστω καὶ μιὰ γιαγιά, δὲν μπορεῖ νὰ τελέσει τὴν Θεία Λειτουργία.
Στὴν Θεία Λειτουργία, ἀγαπητοί μου, βρίσκουμε τὸν Θεὸ καὶ παίρνουμε τὴν Χάρη Του. Ἄν σᾶς ρωτήσει κανείς, ἐσᾶς ποὺ ἔρχεστε στὴν Ἐκκλησία, τί εἴδατε καὶ τί πήρατε ἐκεῖ μέσα ποὺ εἴσαστε κλεισμένοι, νὰ τοὺς πεῖτε: Εἴδαμε τὸ Φῶς τὸ ἀληθινό, λάβαμε Πνεῦμα ἐπουράνιο!
Νὰ λειτουργιέστε, ἀδελφοί μου χριστιανοί, γιὰ νὰ παίρνετε τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ., αὐτὸ τὸ Φῶς τὸ ἀληθινό. Παλαιότερα, ὅταν ἤθελαν νὰ ποῦν γιὰ κάποιον ὅτι εἶναι κακὸς ἄνθρωπος, τὸν ἔλεγαν «ἀλειτούργητο». Ὅταν ἡ ἐγγόνα ἀγαποῦσε κάποιον, ποὺ δὲν πήγαινε στὴν Ἐκκλησία, ἡ γιαγιὰ ἔλεγε: «Τὸν ἀλειτούργητο θὰ πάρεις, παιδάκι μου; Τὶ προκοπὴ θὰ κάνεις μὲ τὸν ἀλειτούργητο;».
Γιὰ νὰ μὴ σᾶς κουράσω ἄλλο στὸ πρῶτο αὐτὸ εἰσαγωγικὸ κήρυγμα γιὰ τὴν Θεία Λειτουργία, θέλω νὰ τελειώσω μὲ μιὰ ὄμορφη ἱστορία, ποὺ τὴν γράφουν τὰ συναξάρια μας. Συνέβη τὴν περίοδο τῆς τουρκοκρατίας:
Στὸ χειμερινὸ παλάτι τοῦ πασᾶ, ἦταν ὑπηρέτες δυὸ παλληκάρια: Ὁ ἕνας ἦταν Τοῦρκος καὶ ὁ ἄλλος χριστιανὸς. Ἀλλὰ ἡ γυναίκα τοῦ πασᾶ -πασίνα ἄς τὴν ποῦμε- «τά ‘φτιαξε» μὲ τὸν Τοῦρκο. Εἶχε ὅμως ἐμπόδιο τὸν χριστιανό, ποὺ ἦταν καὶ αὐτὸς μέσα στὸ παλάτι, καὶ δὲ μποροῦσε λοιπὸν ἡ κυρὰ νὰ κάνει ὅ,τι ἤθελε μὲ τὸν Τοῦρκο. Γι’ αὐτὸ καὶ πῆρε ἀπόφαση νὰ σκοτώσει τὸν χριστιανό. Καὶ νὰ τί ἔκανε: Τὸν καιρὸ ἐκεῖνο ὁ πασᾶς ἦταν στὸ θερινό του παλάτι. Πῆγε λοιπὸν καὶ τὸν βρῆκε καὶ συκοφάντησε τὸν χριστιανὸ ὑπηρέτη: «Ἄνδρα μου πασᾶ,», τοῦ εἶπε, «ὅλα καλὰ στὸ παλάτι. Γιὰ τὸν Τοῦρκο ὑπηρέτη μας, δὲ λέω. Πολὺ καλὸς καὶ ὑπάκουος. Ἀλλὰ τὸν ἄλλο, τὸν χριστιανὸ ὑπηρέτη ποὺ ἔχουμε, πρέπει νὰ τὸν διώξεις, πρέπει νὰ τὸν σκοτώσεις, γιατὶ σχεδιάζει νὰ σοῦ κάνει κακό. Ὅλο σὲ κατηγορεῖ καὶ σὲ ὅλους λέει ἐναντίον σου». Σὰν τ’ ἄκουσε αὐτὰ ὁ πασᾶς, χριστιανοί μου, μάνιασε καὶ εἶπε στὴν γυναίκα του μὲ θυμό: «Νὰ μοῦ τὸν στείλεις ἐδῶ τὴν Κυριακὴ ὀχτὼ ἡ ὥρα τὸ πρωὶ καὶ θὰ διατάξω νὰ τοῦ πάρουν τὸ κεφάλι. Καὶ μετὰ ἀπὸ μιὰ ὥρα νὰ μοῦ στείλεις τὸν καλό σου ὑπηρέτη, τὸν Τοῦρκο, νὰ τοῦ δώσω σὲ ἕνα σακκούλι τὸ κεφάλι τοῦ χριστιανοῦ νὰ σοῦ τὸ φέρει». Χαρὰ ἡ πασίνα ποὺ θὰ τὰ κατάφερνε νὰ διώξει ἀπὸ τὰ πόδια της τὸν χριστιανὸ καὶ νά ‘ναι ἐλεύθερη στὸ παλάτι μὲ τὸν Τοῦρκο! Περίμενε πότε νὰ ‘ρθει ἡ Κυριακή, γιὰ νὰ πραγματοποιηθεῖ ὁ καημός της. Ἦρθε λοιπὸν ἡ Κυριακὴ καὶ πρωὶ πρωὶ εἶπε στὸν χριστιανὸ ὑπηρέτη της νὰ πάει στὸν πασᾶ, γιατὶ τὸν θέλει. Καὶ ξεκίνησε ὁ χριστιανός, γιὰ νὰ πάει γιὰ τὸν πασᾶ. Στὸν δρόμο πού πήγαινε πέρασε ἀπὸ μιὰ Ἐκκλησία καὶ θυμήθηκε τὴ μάνα του. «Παιδί μου» τοῦ ἔλεγε ἡ μάνα του, ἀπὸ μικρὸ ποὺ τὸν εἶχε κοντά της, «τὴν Κυριακὴ τὸ πρωί, ὅταν περάσεις ἀπὸ Ἐκκλησία, νὰ μπεῖς μέσα καὶ νὰ μὴ φύγεις μέχρις ὅτου ὁ παπᾶς πεῖ τὸ ”Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν…” καὶ τελειώσει ἡ Λειτουργία». Ἔτσι ἔκανε καὶ ὁ χριστιανὸς ὑπηρέτης. Μπῆκε στὴν ἐκκλησία, ἔκανε τὸν σταυρό του, ἄκουσε ὅλη τὴν Θεία Λειτουργία, πῆρε ἀντίδωρο ἀπ’ τοῦ παπᾶ τό χέρι καὶ ἔφυγε. Εἶχε περάσει μία -μιάμιση ὥρα. Ἐν τῷ μεταξὺ ἡ γυναίκα τοῦ πασᾶ εἶχε στείλει τὸν Τοῦρκο ὑπηρέτη, γιὰ νὰ τοῦ δώσει ὁ πασᾶς τὸ κεφάλι τοῦ χριστιανοῦ, ὅπως εἶχαν συνεννοηθεῖ. Ἀλλὰ ὁ δεύτερος ἔγινε πρῶτος. Πρῶτος στὸν πασᾶ πῆγε ὁ Τοῦρκος. Ὁ πασᾶς τώρα, ποὺ δὲ γνώριζε στὸ πρόσωπο τοὺς ὑπηρέτες στὸ χειμερινὸ παλάτι, γιατὶ τὸ διαφέντευε ἡ κυρά του, νόμισε τὸν Τοῦρκο γιὰ τὸν χριστιανό, ποὺ τάχα τὸν συκοφαντοῦσε, καὶ διέταξε ἀμέσως νὰ τοῦ πάρουν τὸ κεφάλι. Ἔφτασε ἀργότερα καὶ ὁ χριστιανὸς ὁ λειτουργημένος. «Μὲ ἔστειλε ἡ κυρά σου, ἀφέντη μου», εἶπε στὸν πασᾶ. «Τί μὲ θέλεις; Στὶς προσταγές σου». Κι ὁ πασᾶς, χριστιανοί μου, τοῦ ἔδωσε σὲ ἕνα δεμένο σακκούλι τὸ κεφάλι τοῦ ἄλλου ὑπηρέτη, ποὺ εἶχε σκοτώσει. Καὶ αὐτὸς ὁ ὑπηρέτης ἦταν ὁ Τοῦρκος. «Πάρε, παιδί μου, αὐτὸ τὸ σακκούλι», τοῦ εἶπε, «καὶ πήγαινέ το στὴν κυρά σου. Θὰ χαρεῖ πολύ, ὅταν τὸ ἀνοίξει.
Σὰν ἔφτασε ὁ χριστιανὸς ὑπηρέτης στὴν γυναίκα τοῦ πασᾶ καὶ τῆς πῆγε τὸ σακκούλι μὲ τὸ κεφάλι τοῦ ἀγαπημένου της Τούρκου αὐτὴ λιποθύμησε, γιατὶ ποτέ της δὲ περίμενε ὅτι θὰ ἔρθουν ἀντίστροφα τὰ πράγματα.
Τί ἔσωσε, χριστιανοί μου, τὸν χριστιανὸ ὑπηρέτη ἀπὸ τὸν βέβαιο θάνατο; Τὸν ἔσωσε ἡ Θεία Λειτουργία! Ὅλοι λοιπὸν στὴν Θεία Λειτουργία, γιὰ νὰ παίρνουμε τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ποὺ μᾶς σώζει ἀπὸ τοὺς κινδύνους.

http://christianvivliografia.wordpress.com
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...